Τετάρτη 14 Οκτωβρίου 2009

Ου μπλέξεις με τον ΟΑΕΔ!!!



Είναι μια από τις γνωστές 10 εντολές των Ελλήνων πολιτών!

Ου μπλέξεις με τον ΟΑΕΔ! Το λέω και το τονίζω για οτιδήποτε έχει να κάνει με αυτόν τον οργανισμό!

Από ανθρώπινο δυναμικό... σκίζει!
Από διαδικασίες... αμέτρητες!
Από ανοργανωσιά... ασύγκριτο!
Από ουρά...... με καμία δε συναγωνίζεται!

Καλύτερα να σκίζομαι να δουλεύω, παρά να είμαι άνεργη και να αναγκάζομαι να τον επισκέπτομαι μια φορά το μήνα τουλάχιστον! (εκτός βέβαια από τις περιπτώσεις που δεν μπορείς να κάνεις κάτι για αυτό....)

Ως θεσμός, για να μην τα λέμε και όλα στραβά, είναι πάρα πολύ χρήσιμος για την κοινωνία και αν έχει τα κέφια του κι εσύ γαϊδουρινή υπομονή, μπορεί να σου δώσει πολλά!

Αλλά έλα που εγώ και οι δημόσιες υπηρεσίες έχουμε πολλά να χωρίσουμε!!!

Δεν θα περιγράψω με κάθε λεπτομέρια την κατάσταση που επικρατούσε το πρωί που πήγα, διότι νομίζω πως σε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες τα ίδια γίνονται και θεωρώ πως, όντας έλληνες, όλοι έχουμε περάσει από εκεί έστω μια φορά στη ζωή μας!

Τελικά, δεν έχω καταλήξει στο πως πρέπει να συμπεριφέρεσαι σε περιπτώσεις όπου εσύ θες να κάνεις τη δουλειά σου και ο άλλος πέραν του ότι σε γράφει ξέρετε που, σου λέει και λάθος πληροφορίες, καθότι δεν ενδιαφέρεται καθόλου να σε εξυπηρετήσει και να σε βοηθήσει! Δημόσιος υπάλληλος σου λέει μετά, δουλεύει για το συμφέρον σου! Πφφφφ.....

Ίσως τελικά να είμαι υπέρ της άρσης της μονιμότητας στο δημόσιο, διότι ίσως τότε οι υπάλληλοι με το φόβο της απόλυσης φερθούν λίγο πιο ανθρώπινα και αποκτήσουν νέους στόχους, όπως η εξυπηρέτησή μας.......





ΥΓ: το έχετε ζήσει κι εσείς όταν σας δίνουν λεφτά οι δημόσιοι υπάλληλοι, να συμπεριφέρονται λες και τα δίνουν από την τσέπη τους, ή μόνο εγώ είχα αυτό το φοβερό προνόμιο???




φωτό από cartoonstock.com

Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2009

Αντανακλάσεις

Σκέψεις και πάλι σκέψεις με φέρνουν σε ιδιότροπα δρομάκια του μυαλού.

Σκέψεις και μόνο σκέψεις με κάνουν πολλές φορές να υποφέρω.

Να υποφέρω από άγνοια.

Με κάθε λέξη, με κάθε άρνηση και κάθε πράξη γίνεται ο εξαγνισμός.

Η αντανάκλασή μας μακριά από εμάς.

Η ατέρμονη λεηλασία των συναισθημάτων μας από τη λογική.

Τίποτε πια δεν έχει την ίδια υφή.

Η τελειότητα αποτελεί τον μεγαλύτερο εχθρό του εφικτού.

Όλα εφικτά, όμως αδύναμα να γίνουν τέλεια.

Τα παιχνίδια του νου και των εμπειριών εξουσιάζουν στάσεις και αντιτίθενται στα διαφορετικά.

Παιχνίδια με όρους άνισους, με θύματα εμάς τους ίδιους.

Η κάθε αντανάκλαση και ένα καινούριο νησί να παραθερίσεις.

Που όσο κι αν θες, δεν δύνασαι να το φτάσεις.. όσο κι αν κολυμπήσεις.

Η αντανάκλασή μας μακριά από εμάς.

Πόσο πιο κοντά να την φέρουμε? Αφού άλλωστε δεν μπορούμε να την αγγίξουμε, παρά μόνο να τη δούμε.


Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2009

Αραχνιάσαμε!

Πω πωωωω! Τι αράχνες και κακό είναι αυτές καλέ στο μπλογκ μου?

Πρεπει να βάλω μπρος την ηλεκτρική, γιατί δε σας βλέπω από το σύννεφο σκόνης!

Καλέ η προηγούμενη ανάρτησή μου ήταν η τελευταία επι Ν.Δ. και αυτή είναι η πρώτη επι ΠΑΣΟΚ!

Πως εχουν αλλάξει όμως τα πράγματα από τότε ε? Είναι φοβερό αυτό που ζήσαμε!

Όλη η Ελλάδα πράσινη!

Τους χάρηκα όμως τους ανθρώπους εκει στο Γραμματικό που κάνανε αποχή από τις εκλογές. Καλά κάνανε οι άνθρωποι. Γιατί ποιος από όλους αυτούς θα φέρει πίσω τα δέντρα και τα σπίτια τους που κάηκαν? Κανένας. Οπότε δν είχαν κανένα συμφέρον να συμμετάσχουν στην εκλογή κυβερνώντος κόμματος. Όχι πως αν συμμετείχαν θα άλλαζε κάτι...

Τέτοια τεράστια διαφορα σε ποσοστιαίες μονάδες, να σας πω την αληθεια μου, δν την περιμενα...

Δεν ξέρω αν τα εύσημα πάνε στο Γιωργάκη ή αν πραγματικά θα πρέπει να συμπαρασταθούμε ηθικά στον Κωστάκη....

Όσον αφορά στις αλλαξοκωλιές των υπουργείων σήμερα... ουουουου... τι να πρωτοπώ!

Πολλές γυναίκες βρε παιδί μου! Μπράβο μας! Επιτέλους σκέφτηκε σωστά ένας άνθρωπος! Μια γυναίκα είναι πάντα σωτήρια!

Μετά τα γνωστά να μη σας τα λέω για το κάθε υπουργείο ξεχωριστά. Αλλά αυτό που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ήταν στο Υπ. Εθνικής Άμυνας: Βαγγέλης το άφησε, Βαγγέλης το πήρε!!!!!!!!! Πρωτοτυπία!


Εγώ θα ευχηθώ καλή επιτυχία στην νέα κυβέρνηση, με την ελπίδα ότι δεν θα μας πάρει και αυτή τα σώβρακα! Βαρεθήκαμε πια να δίνουμε και να μην παίρνουμε τίποτα πίσω σε αυτή την χώρα.