Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2010

Μικρός Πρίγκηπας

Μην το χάσετε!!!!


Ποιο..??? Αυτό!!!!!









Εγώ το είδα και ήταν τόσο όμορφο που πραγματικά δεν μπορεί να ξεκολλήσει από το μυαλό μου!!!!!!!!!


ΠΡΟΛΑΒΕΤΕ!!! Αξίζει!


.

Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2010

It's complicated...

Πάνω που πήγα να ησυχάσω, πάνω που λέω από εδώ κ πέρα τα βράδια θα κοιμάμαι ήσυχη.. ΤΣΟΥΠ! να τες οι "ότι να'ναι" καταστάσεις μέσα στο μυαλό και τη ζωή μου!

Έχω ενέργεια για 10! Πραγματικά! Αλλά τώρα τελευταία αυτή η ενέργεια περιορίζεται μόνο πνευματικά και όχι σωματικά...

Υποφέρω, γιατί δεν ξέρω τι να κάνω!

Διλήμματα, τριλήμματα και εγώ χαμμένη μέσα στο άπειρο των σκέψεων του μυαλού μου.

Τι να κάνω? Που να απευθυνθώ για το πρόβλημά μου? Με τι εργαλεία να το λύσω?



Είναι τόσο δύσκολο τελικά να έχεις την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο....

Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2010

Ευρώπη Vs(?) Ελλάδα

Θα παραθέσω την προσωπική μου άποψη για ένα φλέγον θέμα των ημερών, ξεκάθαρα, με βάση τα όσα γνωρίζω.

[ Το ποστ επίσης αποτελεί κ "απάντηση" αυτουνού εδώ του πόστ του gatodiakritikου!]


Η Ε.Ε. έχει χάσει πολλά από εμάς.

Μπήκαμε με κάποιες προοπτικές ανάπτυξης κ τις χάσαμε όλες στην πορεία.

Θα έπρεπε να βρισκόμαστε πολύ ψηλότερα στη βαθμίδα κ είμαστε στον πάτο, από κακοδιαχείριση κ κατασπατάληση των τόσο πολύτιμων πόρων που μας διέθεταν.

Θεωρώ πως είμαστε έρμαια της μοίρας μας, γιαυτό κ οι δικοί μας μεγάλοι τώρα σκύβουν το κεφάλι.

Τα ΜΜE εκεί (βλ. Αγγλία, Βέλγιο, Ολλανδία) δεν διαφέρουν από τα δικά μας.

Εμείς κράζουμε κ μεγαλοποιούμε τα εγχώρια μπάζα μας κ αυτοί κράζουν κ κάνουν την τρίχα τριχιά για τα ευρωπαικά μπάζα, δλδ εμάς! Το κακό που έχουν κάνει, θα φανεί στον τουρισμό μας, όχι στο πώς θα συμπεριφερθούν οι ηγέτες της Ε.Ε. σε εμάς. Αυτό είναι ήδη προδιαγεγραμμένο.

Το καλοκαιράκι έρχεται κ ο τουρίστας πλέον δε θα σκεφτεί να έρθει για σοβαρές "δουλειές" εδώ. Μόνο για χαβαλέ και φτηνό (και πολύ!) ποτό.

Το άλλο κακό είναι ότι πλέον οι πολυεθνικές θα αρχίσουν να αντικαθιστούν το προσωπικό τους με δικούς τους ξένους εργαζόμενους. Ήδη αυτό έχει γίνει στον ΟΤΕ κ μπορεί κανείς να το διαπιστώσει.

Χάσαμε την αξιοπιστία μας. Γι'αυτό κ προσπαθούν να τονώσουν όπως-όπως τις τράπεζες. Γιατί αν την χάσουν κ αυτές τη δική τους, τέρμα πια οι συναλλαγές μας με τους αλλοδαπούς, τέρμα όλα.

Είχαμε την κρίση και τώρα έχουμε κ αυτό. Πότε θα αρχίσουμε να βγαίνουμε από αυτόν τον φαύλο κύκλο? Εκτίμησή μου.. σε 2 με 2 μιση χρόνια θα αρχίσουν να φαίνονται τα πρώτα σημάδια της πιθανότητας ανάπτυξης. Προσοχή! Όχι η ίδια η ανάπτυξη! Όσο (σχεδόν) απαισιόδοξο και αν ακούγεται αυτό.

Πολιτική ευθύνη? Σίγουρα. Εγώ το ονομάζω Εθνική ευθύνη, Εθνικό λάθος. Είχαμε την ευθύνη ως πολίτες να διαμαρτυρηθούμε για το κραυγαλέο φαγοπότι τους εις βάρος μας και δεν το κάναμε. Έτσι κάναμε το λάθος. Δεν είδαμε μπροστά, γιατί ο ωχαδερφισμός διακατέχει όλο μας το είναι.

Λυπάμαι. Πολύ λυπάμαι, γιατί ο μόνος που πληρώνει τώρα είναι ο απλός πολίτης.

Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2010

Ιστορίες μέσα από το Λεωφορείο

Κάθε πρωί τσούκου τσούκου με το λεωφορείο κατηφορίζω για τη δουλειά.

Στριμώχνομαι, μα δεν παραπονιέμαι.

Όμως κάθε μέρα συμβαίνουν τα απίστευτα εκεί μέσα!

Λες και ο κόσμος μεταλλάσσεται τα λεπτά αυτά που βρίσκεται μέσα σε αυτό και κατεβαίνοντας γίνεται ξανά φυσιολογικός!

Θα παραθέσω κάποια γεγονότα που παρατηρώντας τα μου έκαναν φοβερή εντύπωση!

# πρωί Δευτέρας και ενώ είμαι στο λεωφορείο κοιτώ απέξω και τι να δω! Μια παρέα παιδιών της ηλικίας των 17-18-19 το πολύ, μόλις έβγαινε από ένα κακόγουστο μπαρ-κλαμπ της περιοχής μου. Κοιτώ το ρολόι και συνειδητοποίησα ότι ήταν 8 και μισή ΤΟ ΠΡΩΙ! Δλδ αυτά το ξημέρωσαν κανονικότατα εκεί πέρα! Σχολείο ήθελα να ξερα δεν έχουν??? Έστω πανεπιστήμιο!!! Ομολογώ ποτέ μου δεν έχω ξενυχτίσει τόοοοσο πολύ στη ζωή μου και η επομένη να είναι Δευτέρα!!!

# είναι γνωστές πολλές ιστορίες για τα καμώματα των καλών αυτών κυριών, που είναι μεγάλης ηλικίας, μέσα στα λεωφορεία. Την έννοια της χειρολαβής δεν την γνωρίζουν πρακτικά. Ποτέ μπαίνοντας στο ΜΜΜ δεν κρατιούνται από αυτή. Μόλις ξεκινήσει το ΜΜΜ εσύ (ο διπλανός δλδ) αποτελείς μοναδικό σωτήριο στήριγμα. Για ευχαριστώ λαμβάνεις ένα τράβηγμα του ώμου, ένα πάτημα στο πόδι και ένα "συγγνώμη αλλά ο οδηγός έφταιγε για το απότομο ξεκίνημα".

# συνεχίζοντας με τις "γιαγιάδες" και τις "θείτσες" πρέπει να ομολογήσω πως τις θαυμάζω για το κουράγιο, την υπομονή και την επιμονή που δείχνουν μπαίνοντας σε ένα λεωφορείο. Το ξέρω δεν έχεις κουράγια, αλλά τέτοιο ραντάρ με το που μπαίνουν μέσα να έχουν ήδη, από πριν μη σου πω, εντοπίσει την άδεια θέση, δεν έχω ξαναματαδεί! Και το ακόμα πιο φοβερό είναι ο τρόπος που κατευθύνονται προς αυτήν: την κοιτάνε επίμονα και πατάνε επι ποδιών και πτωμάτων ώστε να φτάσουν στον στόχο τους. Φυσικά, καθήμενες πλέον, σου κάνουν και παρατηρήσεις ενώ το λεωφορείο είναι ΠΗΧΤΡΑ να πας πιο εκει και να μην τις ακουμπας, γιατί έχουν πρόβλημα στο χέρι! -"Και που να πάω????" -"Εγώ θα σου πω?! Ποιο κει που είναι άδειο. Στραβή είσαι κορίτσι μου???". Σημείωση: η μόνη πλευρά που ήταν άδεια ήταν δίπλα στον οδηγό, εκεί δλδ που δεν πρέπει να καθόμαστε γιατί εμποδίζεται η ορατότητά του.

#μέσα στο λεωφορείο βλέπω όμως και τα καλά. Ανθρώπους, σαν κ εμένα, που κατευθύνονται προς τις δουλείες τους, μοχθούν και φαίνεται αυτό στα πρόσωπά τους. Βλέπω παιδιά που πηγαίνουν σε σχολεία 1 ώρα μακρυά από το σπίτι τους. Ποτέ δεν πήγα σε σχολείο που απείχε πάνω από 10 λεπτά με τα πόδια. Και αυτά τα θαυμάζω. Βλέπω νέες κοπέλες να πηγαίνουν στο Πανεπιστήμιο και τις ζηλεύω, γιατί μου λείπει η σχολή μου τώρα που δεν πατάω...


Και αναρωτιέμαι.. τι είναι πιο ψυχοφθόρο-χρονοβόρο-"ακριβό"... το να πηγαίνεις στη δουλειά σου με ΜΜΜ, με αυτοκίνητο, με μηχανάκι ή με τα πόδια(!) ????

Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2010

"Από πυρά αστυνομικού νεκρός ο 25χρονος"

Διαβάζω εδώ και έχω φρίξει! Αν είναι δυνατών πια...!!!

Κάθε λίγο και λιγάκι οι αστυνομικοί θα σκοτώνουν κ από έναν άνθρωπο?

Δηλαδή θα τους φοβόμαστε περισσότερο από τους "τρομοκράτες", τους ληστές και τους εγκληματίες?

Εκεί έχουν καταντήσει το λειτούργημά τους? Και επιτέλους τι είμαστε εδώ πέρα και αμολάνε τις σφαίρες τους όπου κ όπου? Far West????

Τα σπιρούνια μόνο τους λείπουν και το καουμπόικο καπέλο.

Έχω αγανακτήσει.

Και να θες πλέον να τους δικαιολογήσεις ... η κατάσταση είναι τέτοια που έχει φτάσει στο απροχώρητο και καμία δικαιολογία δεν χωράει στην αφαίρεση της ζωής ενός ΑΘΩΟΥ ανθρώπου. Που ακόμα κ αθώος να μην ήτανε δεν έχει κανένα δικαίωμα σε αυτό το έγκλημα κανένας αστυνομικός.



"Απο την ιατροδικαστική εξέταση διαπιστώθηκε ότι και τα τυφλά και τα διαμπερή τραύματα είχαν πύλη εισόδου από την ίδια πλευρά, γεγονός που οδηγεί στο συμπέρασμα ότι προέρχονται όλα από το ίδιο όπλο."



Ποιος ήταν αυτός ο αστυνομικός που άδειασε κυριολεκτικά το όπλο του σε αυτό το παληκάρι? Και τι θα γίνει από εδώ και πέρα??? Φόνος εξ αμέλειας, όπως πάνε να βγάλουνε και το δολοφόνο του Αλέξη???

Για να σοβαρευτούνε λιγάκι επιτέλους.

Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2010

Εργασιακά δικαιώματα.



Ως υπάλληλος έχω ορισμένες υποχρεώσεις.
Εφόσον τις φέρνω εις πέρας με επιτυχία, λογικό είναι να έχω και ορισμένες απαιτήσεις από τους εργοδότες, όπως καλύτερες προϋποθέσεις ασφάλισης.
Μετά από λίγες μέρες εργασίας το αφεντικό με ρωτάει: Ως τι θες να σε ασφαλίσω?
Κι εγώ η αφελής δεν ήξερα τι να του απαντήσω!
Ντροπή μου! Όχι μόνο επειδή του έδειξα άγνοια, αλλά επειδή δεν είμαι αδαής και ενώ γνωρίζω πολύ καλά την απάντηση, δεν την ξεστόμισα.
Δουλεύοντας στον Οργανισμό Τηλεπικοινωνιών έγινα πιο έμπειρη πάνω σε αυτά τα θέματα και κατάλαβα πως ένας εργαζόμενος δεν οφείλει, του οφείλουν και μάλιστα πολλά.
Προτιμώ να πληρώνω εισφορά για τον ΟΑΕΔ κάθε μήνα μαζί με το ΙΚΑ και ας τον βρίζω από το πρωί μέχρι το βράδυ, παρά να είμαι ανασφάλιστη, ή να είμαι ασφαλισμένη για ημιαπασχόληση ενώ δουλεύω 6 ώρες την ημέρα, 5 μέρες τη βδομάδα.


Θερμή, θερμότατη παράκληση σε όποιον γνωρίζει ας μου πει δυο πράγματα παραπάνω για να μάθω κ εγώ να το χειρίζομαι καλύτερα το θέμα, γιατί είναι άδικο να με εκμεταλλευτούν και να τους πω κ ευχαριστώ!

Είπαμε Μικρό Μικρό.. αλλά όχι και χαζό!






*Στο τέλος έτσι θα γίνουν τα μαλλιά μου από την πολλή τη μ@λκια εδώ στην Ελλάδα!

Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2010

Αραχνιάσαμε για πολλοστή φορά....

Αράχνες αράχνες παντού...!

Από εκεί που το μπλογκ μου ήταν ένα ζωηρό μέρος συζήτησης, κατάντησε ανεβαστήρι.

Ε όχι λοιπόν δεν θα το ανεχτώ αυτό!

Το θέμα ξεκίνησε από τότε που ξαφνικά οι followers φτάσαν τους 100 σχεδόν.

Κύριοι και κυρίες σας ευχαριστώ θερμά για την παρακολούθησή σας, αλλά παρακολουθώντας με πρέπει να ξέρετε ότι είμαι άνθρωπος της συζήτησης και της έκφρασης πάνω από όλα! Γι'αυτό άλλωστε έφτιαξα αυτό το μπλογκ, για να γνωρίσω τις γνώμες άλλων ανθρώπων, τις δικιες σας γνώμες, να συζητήσουμε, να διαφωνίσουμε, να μιλήσουμε βρε αδερφέ!


Αν μόνη μου τα λέω, μονη μου τα ακούω, δεν έχει νόημα για μένα αυτή εδώ η σελίδα....


Δεν θα βγάλω δημοψήφισμα για το αν πιστεύετε ότι πρέπει να σχολιάζουμε ή όχι γενικά. Ο καθένας στην κρίση του σχολιάζει αυτά που θέλει.

Για να μην σχολιάζετε λοιπόν αυτά που σας παραθέτω εγώ, 2 είναι τα τεινά: ή εγώ λέω βλακείες, ή εσείς θεωρείτε αυτά που γράφω ανάξια σχολιασμού. Όποιο από τα 2 κ αν ισχύει... πρέπει να διορθωθεί άμεσα!


Περιμένω τις γνώμες σας, είτε εδώ είτε στο μαιλ μου, όλα είναι ευπρόσδεκτα, όλα καλοπροαίρετα και θα τα λάβω σοβαρά υπόψην!




Σας ευχαριστώ πολύ!

Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2010

Love letter!

Spanish Comments




in english: I love you from the moment my eyes stoped in you!


Όμορφη μέρα η σημερινή! Να τη ζείτε τη ζωή και να μην μεμψιμοιρείτε!!!



Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2010

Ημέρες Φεβρουαρίου

Όπως είπα και στην προηγούμενη μου ανάρτηση.. τέλος η εξεταστική.. ένα μεγάλο μηδενικό για το Μικρό... Η διάθεση πέφτει στα πατώματα και δύσκολα ανεβαίνει... Ευτυχώς τουλάχιστον έχει καλό καιρό έξω, διότι αν είχε μουντάδα.. δεν θα ήμουνα καθόλου καλά...!

Το μόνο λοιπόν τώρα που με σώζει είναι ο Σεπτέμβρης, θέλω να πιστεύω, ώστε να περαστούν τα μαθήματα που άφησα πίσω μου.



Σε αυτό το σημείο, φίλε και αναγνώστη να σε ενημερώσω ότι θα πάψω πια να μιζεριάζω για 2η ημέρα τη ζωή μου, επειδή δεν πέρασα 2 μαθήματα! ΣΤΟΠ



Και που λέτε.. πέρασε η Τσικνοπέμπτη κ εγώ δεν κατάλαβα τίποτα (!) , διότι ήμουν με τη μύτη μου χωμένη στα βιβλία κ τις σημειώσεις! Μόνο την επόμενη μέρα το πρωί που ένα σύννεφο αιθυλομίχλης σκέπαζε την Αθήνα από τη μια της άκρη εως την άλλη πήρα χαμπάρι ότι χτες ήταν η ημέρα που το τσικνίζουμε! Λες κ τις άλλες μέρες επιδιδόμαστε στη νηστεία κ την περισυλλογή, τρομάρα μας!

Και που (ξανα)λέτε.. πέρασε κ η Κυριακή, που κάνανε αποκριάτικες παρελάσεις σε Πάτρα, Ξάνθη κ δε συμμαζεύεται! Και πάλι εγώ ήμουν κρυμμένη πίσω από τα βιβλία μου, ντυμένη κάτι σαν "φυτό εσωτερικού χώρου" θα έλεγα...!

Και τώρα έρχεται η άαααλλη Κυριακή... αυτή που οι αποκριάτικες εκδηλώσεις φτάνουν στο αποκορύφωμά τους, προφανώς καίγοντας το Βασιλιά Καρνάβαλο. Αλλά πραγματικά δεν έχετε αναρωτηθεί.. αφού καρνάβαλοι είμαστε όλοι μας, γιατί καίμε το Βασιλιά μας? Στην ουσία είναι σαν να καίμε τον εαυτό μας...


Αυτή η Κυριακή όμως έχει άλλα 2 χαρακτηριστικά:

1) ακολουθείται από την Καθαρά Δευτέρα, aka ΑΡΓΙΑ! YES!

2) συμπίπτει με την ημερομηνία εορτασμού του Αγ. Βαλεντίνου!!! Φανταστρουμφικό! Όλα τα καλά μαζί!!! Για πείτε μου πιτσουνάκια μου πως θα την περάσετε αυτή την ημέρα? Ρωτάω εσάς διότι εγώ ξέρω με κάαααθε λεπτομέρια πως θα την περάσω αυτή την Κυριακή!

Και θα σας πω ευθύς αμέσως: θα είμαι hangoverαρισμένη από τις εξόδους την προηγούμενης ημέρας, ταπί και ψύχραιμη αφού θα έχω χαλάσει όλα μου τα λεφτά και ξενερωμένη άπειρα διότι αν δεν απατώμαι παίζει ποδόσφαιρο η Ομαδάρα (μία είναι η Ομαδάρα φυσικά!) με κάτι πράσινα ανθρωπάκια. Το τι συνεπάγεται αυτό.. είναι γνωστό σε όλους κ ΟΛΕΣ μας!!! Πάει η ημέρα του Αγ. Βαλεντίνου... ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΗΚΕ!!!




ΥΓ: καιρό έχω να κάνω μακροσκελής ανάρτηση! Κουράγιο φίλοι μου.. τελείωσε!!! χιχιχι!!!

Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2010

Τέλος εξεταστικής.

Τελείωσε η εξεταστική και εγώ έχω λολαθεί!

Εντελώς όμως!

ΦΙΑΣΚΟ!

Και δεν με νοιάζει για μένα... για τη φουκαριάρα τη μάνα μου!

Τι να κάνω κ εγώ.. πήρα φίλους παλιούς, κολλητούς και γνωστούς, όπως λέει και ο Λ-Α-Τ-Ρ-Ε-Μ-Ε-Ν-Ο-Σ Πανούλης Κιάμος, αλλά κανείς με όσα μου έλεγε δε μου απάλυνε τον πόνο...

Αρε κατακαημένη Ρούμελη τι σου'μελε να πάθεις...



Τι να γίνει.. τα μεγάλα μυαλά παθαίνουν κι αυτά καμιά φορά μπλακαουτ....!

Αυτά έχει η ζωή....!!!

Σάββατο 6 Φεβρουαρίου 2010

Αντρες.. & Γυναίκες

Αντιράφω μια φράση από ανάρτηση του ereplaka.blogspot.com

Είναι μία από τις 10 φράσεις που χρησιμοποιούν οι γυναίκες κι έχουν διφορούμενη σημασία:



ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ;: προσοχή, δεν είναι μια απλή ερώτηση....να θυμάσαι πάντα πως κάθε φορά που μια γυναίκα σε ρώτα 'ποιά είναι;', θα ήθελε στην πραγματικότητα να σε ρωτήσει : "ποιό είναι αυτό το ξέκωλο, και από που την ξέρεις ;;;;;;;"



Τώρα σε καταλαβαίνω φίλε μου γιατί δε μου σηκώνεις πια τα τηλέφωνα όταν είναι αυτή δίπλα σου.

Είμαστε πια τόσο κατίνες???

Κ εσείς οι άντρες τόσο φοβιτσιάριδες να πείτε την αλήθεια στην γκόμενά σας???

.

Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2010

Cry for you







You'll never see me again
So now who's gonna cry for you
You'll never see me again
No matter what you do


Life is now or never

Στρατιώτη..

.
Πίσω στα αναχώματα στρατιώτη, αντάρτη της ψυχής.

Οπισθοχώρηση τώρα, πριν σε παρασύρει η λαίλαπα του πολέμου.

Πριν οι τόνοι πυρομαχικών σκάσουν μπροστά στα πόδια σου.

Γιατί τότε θα είναι αργά πια..

Θα έχεις μπλεχτεί σε μια δύνη, που όμοιά της δεν έχουν δει τα μάτια σου.

Ο φόβος θα είναι ο μόνος σου σύντροφος.

Η βοή θα καλύπτει τις προσευχές που θα λες κι όλα γύρω σου θα τείνουν να πάρουν φωτιά.

Γι'αυτό άκου με στρατιώτη..

Η δική σου η μοίρα είναι μονόδρομος στο χάρτη του πολέμου αυτού.

Παρέδωσε τη λόγχη σου, αποποιήσου το βάρος της συνείδησής σου και τρέξε μακριά.

Μόνο έτσι μπορείς να σώσεις ότι απέμεινε τελικά.. τον εαυτό σου.

.

Τρίτη 2 Φεβρουαρίου 2010

Καιρός


Ο καιρός σήμερα εδώ στη μικρή μας Αθήνα είναι μουντός.

Όλο το πρωινό έβρεχε και αυτή τη στιγμή ο ήλιος παίζει με τα σύννεφα, που μαζεύονται πάλι και ετοιμάζονται για βροχή.

Η υγρασία και το κρύο είναι στα ύψη.

5 βαθμοί η θερμοκρασία και 4 μποφόρ περίπου οι άνεμοι.

Σε άλλες περιοχές τις Ελλάδας βέβαια τα πράγματα είναι χειρότερα αφού η θερμοκρασία αγγίζει τους μηδέν βαθμούς και το χιόνι κάνει την εμφάνισή του.

Η Κρήτη φυσικά διατηρεί υψηλότερους βαθμούς, αφού το θερμόμετρο αγγίζει τους 15 βαθμούς.



ΥΓ: ε, ήθελα να παίξω κ εγώ την Πετρούλα μια φορά στη ζωή μου!!! Μπορεί στην πρόζα να μην είμαι καλή, γιατί το κείμενο δε βοηθάει, αλλά στον αυτοσχεδιασμό τα δίνω όλα!!! Φέτος το να ντυθώ Πετρούλα είναι το επικρατέστερο.. Βέβαια.. μπορεί και να βγει τελικά το αποτέλεσμα κάτι σε Αφρούλα.. αλλά θεωρώ πως η δίαιτα θα δώσει περισσότερους καρπους μέχρι το τέλος του Καρναβαλιού!!!!!! χιχιχιχι!!!


ΥΓ2: οι αγαπημένοι (φτου) αμερικάνοι λένε σε κάποιον όταν δείχνεται ο ίδιος (όταν κάνει το ψώνιο κοινώς): "you're showing off!"
Αν αυτη τη φράση θέλουμε να την προσδιορίσουμε σε άτομο(είσαι ψώνιο) και όχι σε ρήμα, τι θα λέγαμε ακριβώς? "You are a [ ...] "? Αν μου τη λύσετε την απορία .. θα έχετε δωράκι από μενα!!!