Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2010

Μουσική συναισθημάτων

Τον τελευταίο καιρό ακούω περισσότερο από ποτέ μουσική.

Στο δρόμο, στο λεωφορείο, στη δουλειά (!), όταν μιλάω στο τηλεφωνο (!), όταν ξυπνήσω, πριν κοιμηθώ.....


Αγαπημένα τραγούδια που εκφράζουν συναισθήματα έχουν κυρίαρχο ρόλο... όπως το επόμενο...

Που πραγματικά.. πιο αφιερωμένο δεν γίνεται!

Μουζουράκης=ΘΕΟΣ

Το τραγούδι τα σπάει άγρια... και ανατριχιάζω κάθε φορά που το ακούω....

Τι να κάνουμε που η μάνα μου με έκανε συναισθηματική γμτ!








Τώρα αυτό πώς να στο πω





Βαδίζω τυφλά με λέξεις κεριά

Αφήνω να ακουστεί η ομορφιά στη σιωπή
Φροντίζω να πέφτει αργά

Μου λείπεις γιατί..
Σε θέλω γιατί..
Με κάνεις να τρέμω από φόβο μη σε χάσω πριν σε ξεπεράσω

Μα είσαι δικιά μου και πάντα θα είσαι
Κι ας είσαι κοντά μου και ας μην είσαι
Ψάχνω τρόπο μες στα όνειρά μου
λίγο πριν σε χάσω να σε φέρω κοντά μου
να σου δείξω πως τα 'χω χαμένα
για να σε σώσω, να σωθώ από μένα

Βαδίζω απαλά με λέξεις κλειδιά
Σφραγίζουν πόρτες, κλειδώνουν γερά
Θωρώ το πρόσωπό σου να γελά

Μου λείπεις γιατί..
Σε θέλω γιατί..
Είναι πικρό να πίνεις τα δάκρυά σου, τώρα ξεκουράσου

Μα είσαι δικιά μου και πάντα θα είσαι
Και ας είσαι κοντά μου και ας μην είσαι
Ψάχνω τρόπο μες στα όνειρά μου
λίγο πριν σε χάσω να σε φέρω κοντά μου
Να σου δείξω πως τα 'χω χαμένα
 για να σε σώσω, να σε σώσω από μένα
 Πως να σε σώσω από μένα







Σάββατο 25 Δεκεμβρίου 2010

Θα με αντιγράψω

Αντιγράφω αγαπημένη ανάρτηση από τα (πολύ) παλιά.. γιατί είπαμε.. η ζωή κάνει κύκλους και κάποια πράγματα ήταν, είναι και θα παραμείνουν επίκαιρα!



ΑΠΟΨΕΙΣ


Συγκεκριμένα οι παρακάτω απόψεις είναι ενός μικρού και τρελού.. Εμού!


-Όλα τα πράγματα έρχονται μαζεμένα.

-Το να είσαι προσγειωμένος, πολλές φορές δε βλάπτει, αλλά οφελεί.

-Κάτω από την πανσέληνο, όλα μοιάζουν όμορφα. Όταν αυτή φύγει.. αρχίζουν οι αμφιβολίες...

-Δε μεθάνε μόνο τα ποτά.

-Αυτοπεποίθηση: πιο αναγκαίο και από τα λεφτά.

-Τα εμπόδια δεν πρέπει να μας ρίχνουν την ψυχολογία. Εμείς πρέπει να τα ρίχνουμε κάτω.

-Της νύχτας τα καμώματα, τα βλέπει η μέρα και ξεκ##λώνεται στο γέλιο!!!

-Ό,τι ξεπετάς στα γρήγορα, προσπαθείς ξεκάθαρα να το αποφύγεις.

-Με το διάβασμα ξεχνιέσαι.. ή κολλάς περισσότερο στις σκέψεις σου!

-Θέλει η που###να να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει.

-Κατά συνθήκη ψέμματα... Η ζωή είναι ένας κύκλος.

-Τίποτα δεν είναι σπουδαιότερο από ένα φίλο που μπορεί να σε αφουγκραστεί οποιαδήποτε στιγμή και να έχει τη δυνατότητα να είναι δίπλα σου.

-Τα ρομάντζα υπάρχουν ακόμη!

-Η πανσέληνος μας επηρεάζει όλους ανεξαιρέτως!

-Εαν δεν ήμουν ρομαντική, θα επέλεγα να ήμουν λυκάνθρωπος την ημέρα της πανσελήνου.

-Ο βήχας και ο έρωτας δεν κρύβονται.

-Διλήμματα= πρόβλημα... Απουσία ειλικρήνιας είτε απέναντι στον εαυτό μας, είτε απέναντι στους άλλους.



& τέλος:


-2 πράγματα είναι απαραίτητα (μετά την αυτοπεποίθηση) στη ζωή: το θράσσος και η ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ!




Ευχαριστώ για την ευγενική χορηγία του Συλλόγου "Ένα αυτί για να σε ακούσει" !

Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 2010

Romance

Τι σου είναι ο ρομαντισμός όμως!

Λίγο να σε αγγίξει από το πουθενά και σου αλλάζει όλη σου τη βδομάδα!

Σε κάνει να τα βλέπεις όλα ροζ και λευκά..

Σε κάνει να κινείσαι σε ρυθμούς μπλουζ.. αργούς και αισθησιακούς.

Η βδομάδα τελειώνει, ο μήνας τελειώνει, ακόμη κι ο χρόνος.... κι όλα αλλάζουν.





Πάντα η αλλαγή είναι προς το καλύτερο. Πάντα.

Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 2010

Ένστικτα

Ένστικτο τύπου 6η αίσθηση.

Ένστικτο επιβίωσης.

Ζωώδες ένστικτο.


Πρέπει να μυριζόμαστε πλέον από χιλιόμετρα μακρυά τι πρόκειται να συμβεί.

Να ψυχανεμιζόμαστε τις εξελίξεις, γιατί αλλιώς το λιοντάρι θα φάει το μικρό ελαφάκι, το μεγάλο ψάρι θα φάει το μικρό κ.ο.κ.

Βήμα 1: Πρέπει να βγάλουμε από πάνω μας το πέπλο της αβεβαιότητας και να ανοίξουμε καλά-καλά τα αυτιά και τα μάτια μας.

Βήμα 2: Αφού τα ανοίξουμε τα αυτιά και τα μάτια μας, να φιλτράρουμε καλά ότι ακούμε κι ότι βλέπουμε.

Βήμα 3: Μετά από το φιλτράρισμα έρχεται η κρίση. Όχι η ΚΡΙΣΗ.. ΜΕ ΠΙΑΝΕΙ ΚΡΙΣΗ! Αλλά η κριτική μας ικανότητα στο να αναγνωρίζουμε πια είναι μπαρούφες και πια η αλήθεια.

Βήμα 4: Αφού αναγνωρίσουμε την αλήθεια ήρθε η ώρα του μεγάλου βήματος--> της αναγνώρισης του πόσο μ@@@κες ήμασταν τόσο καιρό.

Βήμα 5: Είναι γεγονός. Υπήρξαμε κάτι που δεν το θέλαμε. Τώρα πρέπει να γίνουμε κάτι άλλο. Κάτι που είναι μεν έξω από τα νερά μας, αλλά είναι απαραίτητο να γίνει ώστε να μας βοηθήσει να προχωρήσουμε παραπέρα.

πφφφφ βαρεθηκα τους φορμαλισμούς και τις εκπομπές μαγειρικής.


ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΑΠΟ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΗ.



Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2010

Τέτοια βαρεμάρα...

..δεν έχω ξαναματαπεράσει!


Βαριέμαι να κάνω το οτιδήποτε!


Βαριέμαι να διαβάσω, να βγω έξω, να πάω για ψώνια, να πάω να κουρευτώ, να φτιάξω κάτι να φάω..

Λίγες φορές το έχω περάσει αυτό στη ζωή μου.. νομίζω ότι μου εμφανίζεται μια φορά στα 4-5 χρόνια!

Είναι ασθένεια γιατρέ μου? Υπάρχει θεραπεία? Θα βγω απ'αυτή τη δίνη σύντομα?

Άνθρωποι.. βοηθήστεεεε!!!

Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2010

Αφιερωμένο

Για το σήμερα, το χθες, το αύριο..



Για το πάντα μου και το ποτέ σου.

Για σένα, για μένα και την ψυχή που δώσαμε.

Για μια αιωνιότητα.