Η μισή Αθήνα στα πόδια μας!

Όταν ο άνθρωπος δεν έχει GPS και παει να παρκαρει σε άγνωστη περιοχη να τι παθαινει!

Ξεκινώντας από το σημείο στην Λεωφ. Αλεξάνρας όπου θέλει να καταλήξει τελικά, ακολουθεί τη συγκεκριμένη, εντελώς κοινότυπη και συνηθισμένη διαδρομή για ανθρώπους που θέλουν να παρκάρουν κοντά στην Πανόρμου:

ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΥΣ - ΦΙΛΟΘΕΗ - ΧΑΛΑΝΔΡΙ(συνορα) - Ν.ΨΥΧΙΚΟ - ΠΑΠΑΓΟΥ - ΜΕΣΟΓΕΙΩΝ και πάλι πίσω στην Πανόρμου!!!

Και μετά για επιδόρπιο, προσπαθώντας να βρει κανείς το Λυκαβητό, το πλάτωμα πριν το θέατρο, ακολουθεί όποια ανηφόρα του φανεί γνωστή στην όψη και ξαφνικά φτάνοντας στην κορυφή όπου δεν έχει τι άλλο να κάνει, ρωτώντας στο περίπτερο με αναμενόμενη απορία: "Προς τα που για Λυκαβητό?", πέρνει την ακόμα πιο αναμενόμενη απάντηση: "Το βλέπεις αυτόν το δρόμο? Τον παίρνεις όλο ίσια κάτω κ φτάνεις κάποια στιγμή στα δικαστήρια της Ευελπίδων. Ε, ο Λυκαβητός είναι από πίσω!"
Και αναρωτιέσαι εκείνη τη στιγμή φωναχτά: "Μα καλά.. που είμαστε?"
και ο περιπτεράς σου απαντάει: "Στο Πολύγωνο!" με μεγάλη άνεση!

Ναι λοιπόν!

Αυτά τράβηξα το προηγούμενο σουκου! Είναι άξιο επαίνου το πως τελικά κατάφερα και ηρθα σπίτι σώα!

Ουουφ..!


ΥΓ: Ένα μεγάλο συγγνώμη κι ένα ακόμη πιο μεγάλο ευχαριστώ στον οδηγό-λατρεία, που παρά τις περιττές μου παρεμβάσεις, που ίσως και να έφταιγαν για το όλο χάσιμο του δρόμου, εκείνος με γύρισε σπίτι χωρίς μώλοπες και χωρίς να με έχει βρίσει ούτε στο ελάχιστο!

Σσσσ...

Ησυχία στην πόλη...

Υπάρχει ελπίδα!

Sick.. αλλά πολύ Shic!

Ο γιατρός απεφάνθει: ΙΓΜΟΡΙΤΙΔΑ Κ ΙΩΣΗ ΜΑΖΙ!

Μόνο η δικιά μου μύτη μπορεί να σκαρφιστεί τέτοιους συνδυασμούς!
Συμπτώματα (απλά, καθημερινά και ανώδυνα): Μία μπούκωμα, μια ακατάπαυστο φτάρνησμα, μετά ξανάπάλι μπούκωμα και να'χω και το βήχα από πάνω, κλείνοντάς μου και την εναλλακτική δίοδο που έχω για οξυγόνο!

Θεραπία: Ένα ΜΠΛΙΑΧ απαίσιο φσιτ-φσιτ για τη μυτη με αντιβίωση μέσα, καθώς και αντιβίωση σε χαπάκι.

Το μόνο καλό αυτής της ιστορίας είναι η 3ήμερη αποχή από τη δουλειά, λόγω ασθενείας και κάτι γρήγορα ψώνια που έκανα μετά την επίσκεψη στο γιατρό, έτσι για να ξεδώσω βρε αδερφέ!!!

Στόχοι.

Πάγιο το θέμα κ ο προβληματισμός περί στόχων στο μυαλό μου.

Θέτουμε στόχους->προσπαθούμε-> ξεπερνάμε τα εμπόδια-> κατακτούμε τους στόχους μας.

Λογική η σειρά.

Είναι όμως θεμητό να είμαστε προσκολλημένοι σε αυτή τη νοοτροπία του κυνηγιού των στόχων, χωρίς να υπάρχει τίποτε άλλο που να μας απασχολεί, ή η καλύτερη τακτική είναι η πλήρης και αναπόσπαστη προσύλωσή μας σε αυτό το κυνήγι?

Όταν υπάρχουν ισορροπίες στα πράγματα, υπάρχει κ ισορροπία μέσα μας, με αποτέλεσμα να είναι πιο εύκολη η επίτευξη των όποιον στόχων.

Η ψύχωση για την υλοποίησή τους μας παρασύρει στην αποξένωση και ίσως να μας οδηγήσει ακόμα κ στην υπερκόπωση, εαν οι προσπάθειές μας ξεπερνούν ακόμα κ τον ίδιο μας τον εαυτό.

Το να ξέρουμε τι θέλουμε κ να το προσπαθούμε είναι απαραίτητο ωστε να προχωρήσουμε κ να εξελιχθούμε. Εαν όμως αυτό είναι το μόνο που απασχολεί το μυαλό μας και την καθημερινότητά μας, τότε παύει να είναι υγειές κ είναι απαραίτητο να το αντιληφθούμε άμεσα, διότι μας πηγαίνει πίσω σε απλά καθημερινά πράγματα και μας αποξενώνεί από τους γύρω μας.

Ως Μικρό, παίζω κι εγώ! Vol.3 (αν θυμάμαι σωστά!)

7 αλήθειες για μένα!

καλεσμένη από το φοβερό και τρομερό...Skouliki!!!




Νο #1--> Στο σχολείο ήμουν λιγάααακι φυτό, βγήκα πρώτη στις πανελλήνιες κ βραβεύτηκα με επαίνους και με χρήματα!

Νο #2--> Δηλώνω ότι ξέρω γαλλικά, αλλά το μόνο που θυμάμαι είναι το πως είναι το βαριέμαι στα γαλλικά! (κι αυτό γιατί το λέω συνέχεια στη δουλειά, για να μην με καταλάβουν οι υπεύθυνοι ότι ορισμένες φορές το κωλοβαράω!!!)

Νο #3--> Προσπαθώ να περιποιούμαι τον εαυτό μου στο μέγιστο!

Νο #4--> Δε μου αρέσει καθόλου το μπλε σαν χρώμα στα δικά μου ρούχα, εκτός από τα τζίνς.

Νο #5--> Είμαι φανατική μπλόγκερ κ δεν ανέχομαι να μου τη λένε για αυτό το πράγμα.

Νο #6--> Δε βαριέμαι εύκολα, είμαι άνθρωπος της προσπάθειας.

Νο #7--> Αυτή τη στιγμή είμαι άρρωστη και γκρινιάζω στους γύρω μου γιατί θέλω φροντίιιιδα και προδέρμ, σα Μικρό που είμαι!



Θα προσκαλέσω τον αγαπητό Giorgio και το λατρεμένο Sir.Stefano, για να κάνει ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ καμια ανάρτηση, καθώς κ όποιν άλλο δεν το έχει παίξει!!!

Ρηχά

-Έλα! Ρηχά είναι! Μπες!


-Μπα... Δεν έχει αξία να κολυμπάς στα ρηχά, στο μέρος που (σχεδόν) σίγουρα δε θα κινδυνέψεις να πνιγεις, στο μέρος που δεν θα μπορέσεις να κολυμπήσεις, να κάνεις τις βουτιές σου.
Στα ρηχά δεν μπορείς να εξερευνήσεις το βυθό, να νιώσεις την πραγματική θερμοκρασία της θάλασσας, να παίξεις με τις αντανακλάσεις του ήλιου μέσα στο νερό.
Εκεί, το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι πλατσουρίσεις κ να παίξεις με τη βρεγμένη άμμο κ τα βότσαλα που έχει ξεβράσει η θάλασσα.

Από βαθειά κ από ρηχά νερά, προτιμώ τα βαθειά.

Χάθηκα?

Ποιος?


Εγώ?


Ναι λοιπόν! Το ομολογώ!


Χάθηκα... Ξεκίνησε η σχολή πολύ φορτσάτη μπορώ να πω και μου απορροφά τις ώρες χαλάρωσης που είχα στην κατοχή μου...


Η δουλειά πάντως... σταθερή αξία κ όλον αυτόν τον καιρό, όπως σας έχω πει μάζευα ατάκες για να σας τις παραθέσω τώρα!!!


ΑΤΑΚΕΣ ΜΠΑΜ ΜΠΑΜ!!!


Διευκρυνίσεις: Οι καταστάσεις στη δουλειά είναι απλά άνευ σχολίου! Είμαστε πολλές ώρες μαζί κάθε μέρα και γι'αυτό έχουμε σαλέψει!!! Μη μας παρεξηγείσετε!!!



Ατάκα #1
Πρωταγωνιστές: Υπ-> υπεύθυνη ορόφου
Συν-> συνάδελδος (τσαούσης!!! όπως λένε κ οι πόντιοι!)


Υπ.: Όποιος δεν μπορεί να δουλέψει, να πάει σπίτι του! Ή καλύτερα να πάει να γίνει κομμωτής για να κουρεύει πρόβατα!
Συν.: Πίστεψέ με.. αν ήξερα να αρμέγω γελάδια, δε θα'μουν εδώ τώρα!



Ατάκα #2
Υπεύθυνη (απευθυνόμενη σε ένα συνάδελφο άρρωστο αλλά με χιούμορ): Η ασθένεια των φοιτητών! Όλη μέρα δουλειά, sex, δεν τρέφεστε καλά, είσαστε μακρυά και από τη μανούλα και μετά "ωωωχχχχχ" άρπα μια λοιμώδη μονοπυρήνωση και λείπουμε ένα μήνα από τη δουλειά!



Ατάκα #3
Πρωταγωνιστές: Συν.Α-> κοπέλα συνάδελφος
Συν.Β-> Άντρας συνάδελφος

Συν.Β: Έχεις κατοικίδιο τώρα που μένεις μόνη σου?
Συν.Α: Ναι έχω ένα μικρό σκυλάκι!
Συν.Β: Και πως το φωνάζεις?
Συν.Α: Μήτσο!
Συν.Β: Να σου πω.... Στο Δημήτρης ακούει???
(ο μισός όροφος έσκασε στα γέλια!!!)



Ατάκα #4
Πρωταγωνιστές: Υπ.-> υπεύθυνη ορόφου
Συν.-> συναχωμένη συνάδελφος


Συν.: Ααα ααα ..ααααααψούουουουυ!!!
Υπ.: Γίτσες! Βρε παιδί μου.. φύσα τη μύτη σου, δε λέω, αλλά μην την κρατάς μετά! Θα μιλήσεις με κανένα πελάτη και θα νομίζει ότι μιλάμε μέσα από πηγάδι!!!




Ατάκα #5
Πρωταγωνιστές: Υπ.-> Και γαμώ τους υπεύθυνους, ψιλοτσαντίλας, αλλά μας κάνει όλα τα χατίρια!
Συν.: συνάδελφος

(αρχικά ο Υπ. είχε εξυπηρετήσει ένα πελάτη ο οποίος όμως ήταν πολύ πεισματάρης κ δεν καταλάβαινε ότι αυτό που ήθελε δεν μπορούσε να γίνει και επέμενε!)

Υπ.: Πάρτον αυτόν τηλέφωνο και πές του ότι αυτό δεν γίνεται και θα πάρει τα 3 μου! Πες του το ευγενικά όμως έτσι!!!
(σορρυ κιολας για τη βρισιά.. αλλά δεν το είπα εγώ!)



Ατάκα #6
Την ημέρα χτες-προχτές με την απεργία στο Μετρό κ τη στάση εργασίας του ηλεκτρικού κ των λεωφορείων πολλοί από τη δουλειά λείπανε.
Με μια γρήγορη ανασκόπιση των απώντων ο υπεύθυνος αναφωνεί: Πού είναι οι υπόλοιποι βρε παιδία?
Συν.: Σήμερα έχουν στάση εργασίας τα λεωφορεία κ μάλλον θα έρθουν αργότερα. Εσείς δεν κάνετε στάση εργασίας?
Υπ.: Όχι... Εγώ τις στάσεις δεν τις κάνω στη δουλειά μου!!!




Αυτά είχα να καταθέσω για να σας αποδείξω πόσο ωραία περνάμε εκεί πέρα!
Μούρλια! Η φύση της δουλειάς να μην ήταν έτσι και τα πράγματα θα ήταν ακόμη καλύτερα!!!


Τρέχω τώρα να προλάβω το μάθημα!!!

Καλό σουκου να έχουμε!!!

Τόσα νέα!

Αρχικά...

Καλό μας μήνα!

Μπήκε κι ο Οκτώβριος κ μπορούμε πλέον να λέμε και επισήμως καλό χειμώνα!

Από που να ξεκινήσω κ που να τελειώσω με τα νέα κ αυτά που έχω να σχολιάσω!

Μπορεί να απείχα από την μπλογκόσφαιρα, αλλά γύριζα και άκουγα!

Το γεγονός των ημερών είναι ένα νομίζω!

Η ΘΕΑ ΜΑΝΤΟΝΝΑ!!!

Εδώ θα παραθέσω ένα βιντεάκι που μου άρεσε από τη συναυλία κ θα συμμεριστώ την άποψη μιας σε ένα από τα μεσημεριανά, που πολύ σωστά σχολιάσε ότι πλέον Βίσση, Παπαρίζου κ Βανδή δε θα πρέπει να ξαναδούν την πίστα, διότι μπροστά σε αυτό το υπερΘΕΑμα, τα δικά τους σκετσάκια είναι ένα τίποτα!

Σκληρή η πραγματικότητα Αννούλα, Ελενίτσα και Ατάλαντη!

Επιπλέον, έχω κ δικά μου νέα!

Το σουκου αυτό χάρισα στον εαυτό μου ένα διήμερο έξω από την Αθήνα.

Σε αυτό το μέρος λοιπόν, κι έτσι όπως περπατούσα αμέριμνή ένα απόγευμα στο δρόμο, πιάνει το μάτι μου ένα δεντράκι-θαμνο που είχε φύλλα με περίεργο σχήμα, που κάτι μου έφερνε στο μυαλό....

Βέβαια.. ακόμα δεν το έχω βρει.. αλλά σας παραθέτω ένα μήπως έχετε εσείς κάποια άποψη επί του θέματος!

Τι άλλο .. τι άλλο..?

Ααα! Ναι!

Βροχή οι ατάκες στη δουλειά!

Έχω να σας λέω!

Μέχρι κ ειδικό ποστ θα κάνω για να δείτε τι ωραία που περνάμε εμείς εκεί καλέ!

Αυτά αργότερα! Έτσι για να έχουμε κάτι να γελάμε μετά!

(Παρένθεση... Μια τέτοια καρέκλα δε θα με χάλαγε στο γραφείο μου!!!)

Και τέλος, τον τελευταίο καιρό μου έχει κινήσει αρκετά το ενδιαφέρον μια αμερικάνικη ανάλαφρη σειρά, που πρόσφατα όπως είδα την έβαλε κ το Σταρ κ πολύ συγκινήθηκα που την είχα βρει πρώτη!!! Μιλάω για το Gossip Girl! Το τραίλερ λέει αρκετά για την ιστορία ομολογώ!

Αυτά από μένα!

Έχουμε πολλά πράγματα να πούμε αυτόν τον μήνα!

Και πάλι καλό μήνα σε όλους!