Μόνοι στην Αθήνα!

Όσοι είμαστε στην Αθήνα αυτές τις μέρες... είμαστε εντελώς ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ!!!


Πάνω από τους μισούς, είμαι σίγουρη, έχουν φύγει για τα χωριά κ τα νησιά τους!!!


Οι δρόμοι είναι ερηπωμένοι, τα διαμερίσματα άδεια κ εγώ χαρούμενη, διότι μπορώ κ διαβάζω χωρίς τα μούλικα απέναντι να ουρλιάζουν από το πρωί μέχρι το βράδυ!!! Χωρίς παρεξήγηση, εγώ τα παιδιά τα λατρεύω.. αλλά αυτά είναι μικρά καλλικατζαράκια!!! Τρέχουν και φωνάζουν ασταμάτητα! Τωρα είναι στο χωριό τους! Τι ευτυχία!!!


Αααααχ... ωραία δεν είναι η ησυχία κ τα τζιτζίκια? Δεν είναι σαν τον Παράδεισο???


Η ώρα είναι 5 το απόγευμα, μισή ώρα πριν το "τελος" της ώρας κοινής ησυχίας κ εγώ μπορώ να βάλω τέεεερμα τη μουσική μου, χωρίς να μου κάνει κανεις παρατήρηση, γιατί απλά δεν είναι εδώ!!!!!!


Ακούστε και τι τραγουδάκι ακούω....






Α, να μην παραλείψω να αναφέρω το γεγονός ότι εν τω μέσω καλοκαιριού εγώ διαβάζω... ΙΣΤΟΡΙΑ!!!

ΕΛΕΟΣ πια αυτό το πανεπιστήμιο!!! Είπαμε σφαιρικές γνώσεις, αλλά κάπου-κάπου το παρακάνουνε με τις υπερβολές τους!!!



Συμβουλή μου: όσοι είσαστε Αθήνα τέτοιες μερες.. ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ ΤΟ γιατί θα το ξαναδείτε του χρόνου πλέον! Ενώ όσοι έχετε φύγει από την Αθήνα... μπράβο! Καλά κάνατε! Για να μπορούμε κι εμείς που αναγκαζόμαστε να μένουμε πίσω να κάνουμε ότι θέλουμε βρε αδερφέ!!!