Κεφάλαιο 8

Γράμμα, ερωτική εξομολόγιση της κοπέλας προς το αντικείμενο του πόθου της, τον αγαπημένο της, που είναι τώρα μακρυά.




""Αγαπημένε μου,

Από τη στιγμή που μπήκες στη ζωή μου, αποτέλεσες ένα ορόσημο.

Τίποτε δεν ήταν ίδιο με πριν. Όλα είχαν μια διαφορετική όψη, όλα έλαμπαν. Μαζί τους κι εγώ!

Θυμάσαι που μου έλεγες, κοιτάζοντάς με βαθειά στα μάτια: "Λάμπεις! Το ξέρεις?!", κι εγώ σου απαντούσα: "Λάμπω επειδή εσύ με φωτίζεις! Είμαι το ετερόφωτο ουράνιο σώμα, που φωτίζεται από το δικό σου φως, ήλιε μου!".

Κάθε στιγμή, κάθε λεπτό που περνώ μαζί σου, μου φαντάζει πολύτιμο, σαν ένα τεράστιο μαργαριτάρι που μόλις έβγαλα με τα ίδια μου τα χέρια μέσα απο το βυθό της θάλασσας!

Ω, αγαπημένε μου!

Το να ζω την κάθε μου μέρα στο πλάι σου, είναι σαν να μου χάρισαν οι αγγέλοι ένα όμορφο μέρος στον Παράδεισο, δίπλα τους.

Η ματιά σου, το άγγιγμά σου, η αγκαλιά σου, το φιλί σου είναι σαν τα αστέρια που έπεσαν από τον ουρανό κατευθείαν στα πόδια μου.

Η καρδιά μου είναι απόλυτα παραδομένη στα χέρια σου.

Κανένας άλλος δεν μπορεί να με κοιτάξει όπως εσύ κ να κάνει το κορμί μου να ριγίσει με αυτή του τη ματιά. Και αυτό το απίστευτο ρίγος που κάθε φορά με διαπερνά, δεν συγκρίνεται με τίποτε άλλο πάνω στη Γη.

Είσαι μοναδικός για μένα. Η αγάπη μου για σένα είναι μοναδική και ανιδιοτελής.

Ο έρωτάς μου, πέρα από κάθε ανθρώπινο συναίσθημα, μεγαλώνει μέρα με τη μέρα, νύχτα με τη νύχτα.

Ζω για τη στιγμή που θα ανταμώσουμε ξανά, που θα βιώσουμε ξανά αυτό το μαγικό σμίξιμο των ψυχών και των σωμάτων.

Ζω για τη στιγμή που ο χρόνος θα αρχίσει πάλι να κυλά από εκεί που τον σταματήσαμε.

Σ'αγαπώ και θα σ'αγαπώ για πάντα.

Η μικρή σου Αγάπη.""

Ένα απίστευτα ρομαντικό και συγκινητικό γράμμα από μια αγαπημένη-Πηνελόπη, προς τον αγαπημένο-Οδυσσέα της!


Η αγάπη, όσο μακρυά και αν απέχουν τα κορμιά, ενώνει πάντα τις ψυχές των ανθρώπων που αγαπιούνται πραγματικά.

Και εκείνη ξέρει πολύ καλά ότι η αγάπη είναι αυτή που θα φέρει πίσω τον καλό της!