Μετά από τόσα χρόνια..
Τόσα που νόμιζα πως δεν υπήρχε....
Πάντα την έψαχνα, αλλά ποτέ δεν την έβρισκα...
Νόμιζα πως ο Θεός την είχε φτιάξει μόνο για μας, μόνο για μια νύχτα.. για εκείνη τη μία νύχτα..
Με κλειστά τα μάτια νιώθω την αύρα του καλοκαιριού να με τυλίγει..
Η ψυχή μου περιπλανήθηκε στο χώρο για λίγο..
Το φως της πανσελήνου ήταν αρκετό για να τα δω όλα πιο καθαρά...
Ήμουν εγώ, η ανάμνηση.. μα όχι κι εσύ.
Όταν όλα γύρω φωνάζουν, η απουσία είναι πιο ηχηρή.
Και μετά.. το κύμα έσκασε στο βράχο και δεν ξαναγεννήθηκε ποτέ...
Ποια νυχτωδία το φως σου έχει πάρει
και σε ποιο γαλαξία να σε βρω
εδώ είναι Αττική φαιό νταμάρι
κι εγώ ένα πεδίο βολής φτηνό
που ασκούνται βρίζοντας ξένοι φαντάρο
8 σχόλια:
Έχεις δίκιο!
Δεν ξαναγράφω για μοναδικές απάτητες παραλίες για μυστικές γωνιές και άλλα τέτοια γιατί τα μαθαίνει όλος ο κόσμος και πλακωνει και η κουτση Μαρία!!!
:-P
Καλησπέρα μικρό!
Τι έγινε? Κάναμε μια παυση στο διάβασμα για θύμισες και όνειρα?
:-)
Αχ καλέ μου kikop!!!
Πως με καταλαβαίνεις!!!!!!
Respect προς το ΥΠΕΡΟΧΟ κομμάτι του ΜΟΝΑΔΙΚΟΥ,ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΟΥ Μητροπάνου!
Δεν σχολιάζω το υπόλοιπο post γιατί πρέπει να την πέσω νωρίς.Έχω πρωινό ξύπνημα αύριο!
@ !sweety!: αμ πως! τώρα πρέπει να μπεις στο κλίμα των οικονομικών.. να νιώσεις να ρέεεεει μέσα σου η ενέργεια των Smith, Locke, Marx, Mankiew και όλων των λοιπών μεγάλων οικονομολόγων!!!
και πάλι καλή αρχή!
σματς!
υπέροχο το τραγούδι...
πάντα ξαναγεννιέται ένα κύμα...
είναι η θάλασσα που μέσα στην αναταραχή της δίνει ζωή...
Καλημέρες!
ομορφες αραδες
Από τα καλύτερα κομμάτια που το έντυσες όμορφα με λέξεις...
@ next_day: γενικα εχεις δίκιο... όμως εκείνο το ένα κύμα.. δν ξαναγεννηθηκε...
@ ασωτος γιος: :) σε ευχαριστώ!
@ KitsosMitsos: είναι πράγματι απίστευτο το κομμάτι αυτό..!
σματςςςςς!
Δημοσίευση σχολίου