Να με ταράζει το παρόν, να με αποστασιοποιεί το παρελθόν και να με προβληματίζει το μέλλον..
Να με παγώνει το μετέωρο βήμα, να με ζεσταίνει μια καλή κουβέντα..
Ένα ανέμελο χάδι να μου δίνει ζωή και μια σιωπή να μου την αφαιρεί.
Ακαταλαβίστικοι ήχοι αρθρώνουν λέξεις μέσα στο μυαλό μου.
Γέλιο, χαρά, προβληματισμός και ύστερα η αλήθεια μπροστά μου.
Και ύστερα η βροχή..
Και ύστερα η λιακάδα.
2 σχόλια:
Etsi einai i zoi xromatismeni me polles aditheseis...allios den exei nostimada....meta omos pada vgainei o ilios...to ouranio tokso..
polu mou aresan oi skepseis sou
@ Reaction: ααχ.. τι ωραία που τα λες!!!
σε ευχαριστω πολύ!
σματς!
Δημοσίευση σχολίου