Ρόδα είναι...

Η ζωή είναι μια τεράστια ρόδα που γυρίζει συνεχώς και αδιαλείπτως.
Εμείς και οι γύρω μας βρισκόμαστε πάνω σε αυτή τη ρόδα και αφηνόμαστε να μας παρασύρει στη δύνη της.
Η ρόδα αυτή άλλοτε μας έχει πάνω κ άλλοτε κάτω.
Άλλοτε στη θέση μας θα έρθει κάποιος άλλος και άλλοτε θα μπούμε εμείς στη θέση κάποιου άλλου.
Αυτό είναι άλλωστε και το νόημά της.

Η αέναη κίνησή της δεν μας αφήνει και πολλά όρια διαφυγής.

Κι όμως ένα είναι το κλειδί.. όταν καταλάβεις ότι δεν είσαι πια η μηχανή που γυρίζει τη ρόδα αυτή, να κάνεις την ανατροπή, την αλλαγή και να μεταφερθείς σε μια άλλη πραγματικότητα και τελικά σε μια άλλη ρόδα!

Γιατί όλα στη ζωή έρχονται, φεύγουν και επανέρχονται.
Μπορεί με άλλη μορφή, μπορεί μέσω άλλων ανθρώπων, αλλά πάντα με την ίδια αρχή, μέση και το ίδιο προπάντων τέλος.


Τέσσερα χρόνια πριν είχα δει το 2 του Παπαϊωάννου στο Παλλάς.
Τότε δεν ήξερα. Ήμουν μικρή και απονήρευτη..
Τώρα ξέρω.

Δείτε βιντεάκι από την πιο τέλεια παιγμένη σκηνή κατ'εμέ αυτής της παράστασης.






Παράλληλοι δρόμοι, τρέχουμε για να συναντηθούμε.
Προσπαθούμε για το ακατόρθωτο... κι όμως τελικά... μένουμε με το σβηστό τσιγάρο στο χέρι....


Και ένα πολύ αγαπημένο τραγουδάκι για το τέλος........








Συγχωρέστε με που δεν σας επισκέπτομαι συχνά... είμαι σε φάση ανακατατάξεων και στη ζωή και στο μυαλό και μου μένει ελάχιστος χρόνος μετά από το καθημερινό σερί δουλειά-σχολή-ισπανικά...... θα επανορθώσω πάραυτα. :-)))