Μενίρ

Αν όντως έτσι γράφεται αυτο που κουβαλάει ο αγαπημένος Οβελίξ, ένα έχω να πω...

ότι κ εγώ ένα μενίρ κουβαλώ εδώ και μέρες.


1 μαθημα down, 2 (or 3) to go!


Χτες έδωσα το πρώτο μου μάθημα με εξαιρετικές επιδόσεις στην εξέταση! Δύσκολο και απαιτητικό, αλλά εγώ με τον προσπάθεια και την εξυπνάδα μου φυσικά (!!!), ανταπεξήλθα στις δυσκολίες του μαθήματος!

Αποφασίσαμε λοιπόν το απόγευμα και αφού δεν είχαμε φόρτο διαβάσματος χτες μετά την εξέταση, να πάμε μια βόλτα.

Κάναμε σχέδια να πάμε Κολωνάκι για καφέ, μετά Εξάρχεια στο Playhouse και μετά σινεμά στο Sherlock Holmes που τόοοσο θέλω να δω!

Πέσαμε όλοι για ύπνο το μεσημέρι.... και ξυπνήσαμε το βράδυ. Κανένας δεν είχε πλέον όρεξη να βγούμε και έτσι μείναμε όλοι μέσα.

Μείναμε μέσα για 10η μέρα από τότε που ξεκινήσαμε το διάβασμα.
Μείναμε μέσα, με επόμενη πιθανή ημερομηνία εξόδου στις 29 του μηνός, 9 μέρες από τώρα.

Και όλοι μου οι φίλοι έχουν εξεταστική.
Κι εγώ πρέπει οπωσδήποτε να διαβάσω.
Και το φως στο τούνελ της διασκέδασης και της χαλάρωσης απομακρύνεται.
Και τα σχέδια μου για μετά την εξεταστική πληθαίνουν επικίνδυνα.

...και δεν μου αρέσει να απογοητεύω τον εαυτό μου.

Μετρώ τις μέρες για το καθετί.. για το πότε θα πάρω γυαλιά ηλίου, για το πότε θα έρθει το Πάσχα, για το πότε και πού θα φορέσω τα καινούρια μου ρούχα, για το πότε θα πάρω τη φωτογραφική μου αγκαζέ και θα ξαμοληθώ στο κέντρο της Αθήνας για καμιά καλλιτεχνική φωτογράφιση.

Όλα μου δίνουν ελπίδα και κουράγιο σε αυτό το ατελείωτο φόρτο διαβάσματος που έχω!

Ακόμα και τα σχολιάκια σας που μπορεί να μην έχω απαντήσει σε όλα, αλλά τα διαβάζω ΟΛΑ! Και σας ευχαριστώ πολύ!!!

Ελπίζω στην επόμενη ανάρτησηνα έχει συμβεί κάτι καλό και να μου έχει ανεβεί το κέφι, γιατί δε με βλέπω καλά!