Έγινες κι εσύ μια Ασπασία.
Μια πόρνη επιφανών ανδρών..
Συνοδός πρόστυχης αλμύρας.
Ποτέ μια κυρία.
Σε αγκάθινες αγκαλιές γρατζουνάς κάθε βράδυ το κορμί σου.
Μόνη σου ευχαρίστηση η δική τους διασκέδαση.
Κορίτσι των αισθήσεων.. μικρή μου Ασπασία...
Πρέπει να αποδράσεις από τον κόσμο που έφτιαξες και ζεις.
Έχασες και έπαιξες.
Αποδέξου την ήττα των ονείρων σου και βρες καινούρια πιο όμορφα όνειρα να αγαπήσεις, να κυνηγήσεις.
Εκείνα δε στάθηκαν αντάξια των προσδοκιών σου.
Πήγαινε αλλού να τρέξεις ανέμελη..
..μέσα σε φλόγες πάθους αληθινού και όχι πλαστού.
Κάπου αλλού που μπορεί να δουν και να νιώσουν την ψυχή σου.
Και τότε εκεί να μείνεις.
Γιατί η σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα......
Γιάννης Βαρβέρης: «Νεκρή φύση σε κήπο»
Πριν από 6 ώρες
2 σχόλια:
Τι ειπες τωρα....εγραψες παλι...πολυ καλ οτο γραπτο σου...
Να'σαι καλά μικρότρελο!!!
Με τα ωραίααα σου!!!
Φιλιάαα πολλάα!!
Καλή βδομάδα να έχουμε!!!
:)
Δημοσίευση σχολίου