Μουσική συναισθημάτων

Τον τελευταίο καιρό ακούω περισσότερο από ποτέ μουσική.

Στο δρόμο, στο λεωφορείο, στη δουλειά (!), όταν μιλάω στο τηλεφωνο (!), όταν ξυπνήσω, πριν κοιμηθώ.....

Αγαπημένα τραγούδια που εκφράζουν συναισθήματα έχουν κυρίαρχο ρόλο... όπως το επόμενο...

Που πραγματικά.. πιο αφιερωμένο δεν γίνεται!

Μουζουράκης=ΘΕΟΣ

Το τραγούδι τα σπάει άγρια... και ανατριχιάζω κάθε φορά που το ακούω....

Τι να κάνουμε που η μάνα μου με έκανε συναισθηματική γμτ!

Τώρα αυτό πώς να στο πω

στίχοι

Βαδίζω τυφλά με λέξεις κεριά

Αφήνω να ακουστεί η ομορφιά στη σιωπή

Φροντίζω να πέφτει αργά

Μου λείπεις γιατί..

Σε θέλω γιατί..

Με κάνεις να τρέμω από φόβο μη σε χάσω πριν σε ξεπεράσω

Μα είσαι δικιά μου και πάντα θα είσαι

Κι ας είσαι κοντά μου και ας μην είσαι

Ψάχνω τρόπο μες στα όνειρά μου

λίγο πριν σε χάσω να σε φέρω κοντά μου

να σου δείξω πως τα 'χω χαμένα

για να σε σώσω, να σωθώ από μένα

Βαδίζω απαλά με λέξεις κλειδιά

Σφραγίζουν πόρτες, κλειδώνουν γερά

Θωρώ το πρόσωπό σου να γελά

Μου λείπεις γιατί..

Σε θέλω γιατί..

Είναι πικρό να πίνεις τα δάκρυά σου, τώρα ξεκουράσου

Μα είσαι δικιά μου και πάντα θα είσαι

Και ας είσαι κοντά μου και ας μην είσαι

Ψάχνω τρόπο μες στα όνειρά μου

λίγο πριν σε χάσω να σε φέρω κοντά μου

Να σου δείξω πως τα 'χω χαμένα

 για να σε σώσω, να σε σώσω από μένα

 Πως να σε σώσω από μένα

Θα με αντιγράψω

Αντιγράφω αγαπημένη ανάρτηση από τα (πολύ) παλιά.. γιατί είπαμε.. η ζωή κάνει κύκλους και κάποια πράγματα ήταν, είναι και θα παραμείνουν επίκαιρα!



ΑΠΟΨΕΙΣ


Συγκεκριμένα οι παρακάτω απόψεις είναι ενός μικρού και τρελού.. Εμού!


-Όλα τα πράγματα έρχονται μαζεμένα.

-Το να είσαι προσγειωμένος, πολλές φορές δε βλάπτει, αλλά οφελεί.

-Κάτω από την πανσέληνο, όλα μοιάζουν όμορφα. Όταν αυτή φύγει.. αρχίζουν οι αμφιβολίες...

-Δε μεθάνε μόνο τα ποτά.

-Αυτοπεποίθηση: πιο αναγκαίο και από τα λεφτά.

-Τα εμπόδια δεν πρέπει να μας ρίχνουν την ψυχολογία. Εμείς πρέπει να τα ρίχνουμε κάτω.

-Της νύχτας τα καμώματα, τα βλέπει η μέρα και ξεκ##λώνεται στο γέλιο!!!

-Ό,τι ξεπετάς στα γρήγορα, προσπαθείς ξεκάθαρα να το αποφύγεις.

-Με το διάβασμα ξεχνιέσαι.. ή κολλάς περισσότερο στις σκέψεις σου!

-Θέλει η που###να να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει.

-Κατά συνθήκη ψέμματα... Η ζωή είναι ένας κύκλος.

-Τίποτα δεν είναι σπουδαιότερο από ένα φίλο που μπορεί να σε αφουγκραστεί οποιαδήποτε στιγμή και να έχει τη δυνατότητα να είναι δίπλα σου.

-Τα ρομάντζα υπάρχουν ακόμη!

-Η πανσέληνος μας επηρεάζει όλους ανεξαιρέτως!

-Εαν δεν ήμουν ρομαντική, θα επέλεγα να ήμουν λυκάνθρωπος την ημέρα της πανσελήνου.

-Ο βήχας και ο έρωτας δεν κρύβονται.

-Διλήμματα= πρόβλημα... Απουσία ειλικρήνιας είτε απέναντι στον εαυτό μας, είτε απέναντι στους άλλους.



& τέλος:


-2 πράγματα είναι απαραίτητα (μετά την αυτοπεποίθηση) στη ζωή: το θράσσος και η ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ!




Ευχαριστώ για την ευγενική χορηγία του Συλλόγου "Ένα αυτί για να σε ακούσει" !

Romance

Τι σου είναι ο ρομαντισμός όμως!

Λίγο να σε αγγίξει από το πουθενά και σου αλλάζει όλη σου τη βδομάδα!

Σε κάνει να τα βλέπεις όλα ροζ και λευκά..

Σε κάνει να κινείσαι σε ρυθμούς μπλουζ.. αργούς και αισθησιακούς.

Η βδομάδα τελειώνει, ο μήνας τελειώνει, ακόμη κι ο χρόνος.... κι όλα αλλάζουν.

Πάντα η αλλαγή είναι προς το καλύτερο. Πάντα.

Ένστικτα

Ένστικτο τύπου 6η αίσθηση.

Ένστικτο επιβίωσης.

Ζωώδες ένστικτο.


Πρέπει να μυριζόμαστε πλέον από χιλιόμετρα μακρυά τι πρόκειται να συμβεί.

Να ψυχανεμιζόμαστε τις εξελίξεις, γιατί αλλιώς το λιοντάρι θα φάει το μικρό ελαφάκι, το μεγάλο ψάρι θα φάει το μικρό κ.ο.κ.

Βήμα 1: Πρέπει να βγάλουμε από πάνω μας το πέπλο της αβεβαιότητας και να ανοίξουμε καλά-καλά τα αυτιά και τα μάτια μας.

Βήμα 2: Αφού τα ανοίξουμε τα αυτιά και τα μάτια μας, να φιλτράρουμε καλά ότι ακούμε κι ότι βλέπουμε.

Βήμα 3: Μετά από το φιλτράρισμα έρχεται η κρίση. Όχι η ΚΡΙΣΗ.. ΜΕ ΠΙΑΝΕΙ ΚΡΙΣΗ! Αλλά η κριτική μας ικανότητα στο να αναγνωρίζουμε πια είναι μπαρούφες και πια η αλήθεια.

Βήμα 4: Αφού αναγνωρίσουμε την αλήθεια ήρθε η ώρα του μεγάλου βήματος--> της αναγνώρισης του πόσο μ@@@κες ήμασταν τόσο καιρό.

Βήμα 5: Είναι γεγονός. Υπήρξαμε κάτι που δεν το θέλαμε. Τώρα πρέπει να γίνουμε κάτι άλλο. Κάτι που είναι μεν έξω από τα νερά μας, αλλά είναι απαραίτητο να γίνει ώστε να μας βοηθήσει να προχωρήσουμε παραπέρα.

πφφφφ βαρεθηκα τους φορμαλισμούς και τις εκπομπές μαγειρικής.


ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΑΠΟ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΗ.

Τέτοια βαρεμάρα...

..δεν έχω ξαναματαπεράσει!


Βαριέμαι να κάνω το οτιδήποτε!


Βαριέμαι να διαβάσω, να βγω έξω, να πάω για ψώνια, να πάω να κουρευτώ, να φτιάξω κάτι να φάω..

Λίγες φορές το έχω περάσει αυτό στη ζωή μου.. νομίζω ότι μου εμφανίζεται μια φορά στα 4-5 χρόνια!

Είναι ασθένεια γιατρέ μου? Υπάρχει θεραπεία? Θα βγω απ'αυτή τη δίνη σύντομα?

Άνθρωποι.. βοηθήστεεεε!!!

Αφιερωμένο

Για το σήμερα, το χθες, το αύριο..

Για το πάντα μου και το ποτέ σου.

Για σένα, για μένα και την ψυχή που δώσαμε.

Για μια αιωνιότητα.

Η ζωή ξέρει.

Κι εγώ την εμπιστεύομαι.

Είπε ο Ρένος Χαραλαμπίδης στην ταινία του

ΦΤΗΝΑ ΤΣΙΓΑΡΑ

..κι εγώ κόλλησα!!!

Μακράν από τις πιο ατμοσφαιρικές ταινίες που έχω δει! Δεν ήθελα να τελειώσει με τίποτα αυτή η βραδινή τους βόλτα στην άδεια καλοκαιρινή Αθήνα..

Ήθελα να είμαι κι εγώ μια "Σοφία" και να γνωρίσω έναν Ρένο που να "θέλει να με εντυπωσιάσει"!

Η μουσική υπόκρουση με αποκορύφωμα το τραγούδι της Πασπαλά "Λευκό γιασεμί", είναι ότι πιο όμορφο θα μπορούσε να ακούγεται από πίσω.

Το σενάριο πολύ όμορφο, το μοντάζ και η φωτογραφία αξιοθαύμαστα, οι χαρακτήρες μοναδικοί και ο ερωτισμός διάχυτος.

Το κατά τα άλλα ευφάνταστο και ερωτικό τέλος, ενώ δίνει στον θεατή την αίσθηση της κάθαρσης, εμένα με άφησε με την απορία αν αυτό τελικά συνέβη ή ήταν στη φαντασία του πρωταγωνιστή.

Στην απλότητα αυτής της ταινίας σίγουρα κρύβεται η ομορφιά και η αξία της.

Το πόσο πολύ μου άρεσε, φαίνεται από το γεγονός ότι πήγα να κλάψω από την εισαγωγή της και μόνο!!!

Δείτε την και ίσως με καταλάβετε........

Προσεχώς...

..ανάρτηση.

Ρόδα είναι...

Η ζωή είναι μια τεράστια ρόδα που γυρίζει συνεχώς και αδιαλείπτως.
Εμείς και οι γύρω μας βρισκόμαστε πάνω σε αυτή τη ρόδα και αφηνόμαστε να μας παρασύρει στη δύνη της.
Η ρόδα αυτή άλλοτε μας έχει πάνω κ άλλοτε κάτω.
Άλλοτε στη θέση μας θα έρθει κάποιος άλλος και άλλοτε θα μπούμε εμείς στη θέση κάποιου άλλου.
Αυτό είναι άλλωστε και το νόημά της.

Η αέναη κίνησή της δεν μας αφήνει και πολλά όρια διαφυγής.

Κι όμως ένα είναι το κλειδί.. όταν καταλάβεις ότι δεν είσαι πια η μηχανή που γυρίζει τη ρόδα αυτή, να κάνεις την ανατροπή, την αλλαγή και να μεταφερθείς σε μια άλλη πραγματικότητα και τελικά σε μια άλλη ρόδα!

Γιατί όλα στη ζωή έρχονται, φεύγουν και επανέρχονται.
Μπορεί με άλλη μορφή, μπορεί μέσω άλλων ανθρώπων, αλλά πάντα με την ίδια αρχή, μέση και το ίδιο προπάντων τέλος.


Τέσσερα χρόνια πριν είχα δει το 2 του Παπαϊωάννου στο Παλλάς.
Τότε δεν ήξερα. Ήμουν μικρή και απονήρευτη..
Τώρα ξέρω.

Δείτε βιντεάκι από την πιο τέλεια παιγμένη σκηνή κατ'εμέ αυτής της παράστασης.






Παράλληλοι δρόμοι, τρέχουμε για να συναντηθούμε.
Προσπαθούμε για το ακατόρθωτο... κι όμως τελικά... μένουμε με το σβηστό τσιγάρο στο χέρι....


Και ένα πολύ αγαπημένο τραγουδάκι για το τέλος........








Συγχωρέστε με που δεν σας επισκέπτομαι συχνά... είμαι σε φάση ανακατατάξεων και στη ζωή και στο μυαλό και μου μένει ελάχιστος χρόνος μετά από το καθημερινό σερί δουλειά-σχολή-ισπανικά...... θα επανορθώσω πάραυτα. :-)))

Υπερβολικό όριο σοβαρότητας.

Τις τελευταίες μέρες ζω ένα εσωτερικό δράμα!

Φτάνοντας σιγά-σιγά η ώρα για το πτυχίο μου, παρατηρώ ότι γύρω μου τα πάντα αλλάζουν με ρυθμούς απίστευτους προς το πιο σοβαρό.

Με τις φίλες μου για να βγω για ψώνια ή για απογευματινό καφέ, πρέπει πρώτα να κοιτάξω το πρόγραμμά μου και αντίστοιχα αυτές το δικό τους.

Όλοι είναι με μια δικαιολογία στο στόμα. "Δουλεύω", "δουλεύω πολύ", "πνίγομαι στη δουλειά".
ΟΚ παιδιά! Εσείς είσαστε που λέτε ότι έχει πέσει η αγορά και ότι δεν υπάρχουν δουλειές και ότι ο κόσμος κάθεται???

Η υπερβολική σοβαροφάνεια θα μας φάει.

Βγες πουλάκι μου έξω και διασκέδασε! Πότε θα ξαναείσαι 20, 25, 30 χωρίς οικογένεια και χωρίς ουσιαστικά μεγάλες υποχρεώσεις?

Όταν τα πράγματα σοβαρεύουν απότομα και οι γύρω μου μου ζητάνε επιτακτικά να ωριμάσω, τότε αρχίζουν τα δύσκολα και ο δρόμος για όλους γίνεται ανηφορικός χωματόδρομος.

Και μου λένε όλοι να πάω να ψηφίσω! Εδώ δεν μπορώ να αποφασίσω τι ρούχα θα φορέσω στη δουλειά κάθε πρωί, θα είμαι και σε θέση να επιλέξω κάποιον που θα διαχειρίζεται κονδύλια και επιχορηγήσεις για να πει μεθαύριο ότι κάτι έκανε κ αυτός για την περιοχή μου??? Όχι κύριος! Δεν ψηφίζω! Έτσι είμαστε εμείς τα Μικρά και Τρελά! Πάμε κόντρα στο κύμα!

Αρνούμαι να μεγαλώσω, να ωριμάσω με τον τρόπο που θέλουν αυτοί. Θέλω να ζήσω πιο ανέμελα τη ζωή μου. Θέλω να φοράω κάθε μέρα ροζ και να μη με λένε Μπάρμπη. Θέλω να γελάω και να καπνίζω και να πίνω όποτε μου γουστάρει εμένα. Θέλω να πηγαίνω τις ποδηλατάδες μου και τους περιπάτους μου και δεν θέλω να ακούω "ωχ κι εσύ τώρα.. με τι κουράγιο θα τα κάνουμε αυτά? άραξε εδώ. καλά δεν είμαστε?". ΟΧΙ! Καλά ΔΕΝ είμαστε.



Εγώ θα ζήσω την ηλικία μου όχι σαν να είμαι 10 χρόνια μεγαλύτερη, αλλά σαν να είμαι όσο φαίνομαι. Τελεία και παύλα.

Βροχή μου...

Ας ήτανε να πνιγώ σαν μια σταγόνα

μέσα στα χείλια σου εγώ

βροχή μου σκέπασε αυτή τη γωνιά

τούτο το σώμα που διψά

Κάτι λείπει...

Κάτι λείπει. Κάτι ήταν εδώ και τώρα δεν είναι.

Τις τελευταίες μέρες συμπεριφέρομαι παράξενα.

Σαν να μην είμαι ο εαυτός μου.

Έχω τάσεις φυγής. Τίποτε δεν είναι εδώ για να με κρατήσει.

Κι όμως.. εγώ έχω απομακρύνει καθετί που θα μπορούσε να με κρατήσει εδώ.

Φίλοι, οικογένεια, πίστη.... όλα θέτονται σε αμφισβήτηση.

Η καθημερινότητα ανυπόφορα πληκτική.

Δε με ευχαριστεί τίποτα.

Τίποτα τίποτα τίποτα.

Ο ορίζοντάς μπροστά μου διαφαίνεται σαν ένα τούνελ χωρίς τέλος.




Έτσι είναι όμως η ζωή.. μία έχει τα πάνω της, μία τα κάτω της. Μία τις πολυκοσμίες της, μία τις μοναξιές της. Ρόδα είναι όμως και γυρίζει. Θα έρθουν καλύτερες μέρες.

Σνιιιφφφ...

.

Τι θα γίντει μπια μπε αυντή ντη μπύτη μπου????

η μόνη φράση που λέω τις τελευταίες μέρες, όταν με αφήνει ο πόνος από το λαιμό να αρθρώσω 2 λέξεις!!!

Κοινώς.. είμαι άρρωστη κι εγώ μαζί με ένα εκατομμύριο ακόμη Έλληνες, που αυτή την εποχή και λόγω καιρού είναι στα κρεβάτια!!!!

foto

Ερώτηση

Όταν θέλεις κάτι το ψάχνεις.

Ψάχνεις ψάχνεις ψάχνεις και τελικά το βρίσκεις.

Ή σε βρίσκει αυτό.

Και ξαφνικά ανακαλύπτεις ότι είναι τόσο εύκολο να το κατακτήσεις, όσο το να κατακτήσεις την κορυφή του Έβερεστ.

Και τότε τι κάνεις?

Όταν βρίσκεις αυτό ακριβώς που θέλεις, γιατί να είναι τόσο πολύπλοκο το να το έχεις?

Θα θελα να είχα 40 ώρες την ημέρα...

40 ολόκληρες χορταστικές ώρες!

Το 24ωρο δε μου κάνει! Δε με χωράει!

Και για να λέμε του λόγου το αληθές, ορίστε γιατί θέλω και πρέπει να γίνει η μέρα 40ωρο:


-θα ξυπνάω το πρωί στις 7, θα ντύνομαι, θα τρώω και θα φεύγω στις 8 για την πρωινή μου δουλειά.

-θα σχολάω 3 (ή 15:00), θα τρώω, θα ξεκουράζομαι και στις 6 (ή 18:00) θα πηγαίνω να παρακολουθώ τα μαθήματα της σχολής μου.

-μετά από ένα πεντάωρο μάθημα στη σχολή (22:00), θα παρακολουθώ είτε τη δεύτερη ξένη γλώσσα, είτε θα πηγαίνω γυμναστήριο, άλλο ένα δίωρο κι εκεί συν οι μετακινήσεις 3ωρο φτάσαμε στις 25:00.

-θα ξεκουράζομαι και πάλι λίγο και κατά τις 26:00 θα πιάνω τη δεύτερη μου δουλειά!

-μέχρι τις 32:00 θα εργάζομαι εκεί και μετά θα έχω 5-6 ολόκληρες ώρες μέχρι τα μεσάνυχτα (ή 40:00) να διασκεδάσω και άλλο ένα γεμάτο 8ωρο να κοιμηθώ!!!

Καταπληκτικό!

Αλλά...... μετά ξύπνησα στη δύνη του 24ωρου και στο τρέξιμο και στη μιζέρια και στα νεύρα που δεν προλαβαίνουμε τίποτα!

Ασπασία

Έγινες κι εσύ μια Ασπασία.

Μια πόρνη επιφανών ανδρών..

Συνοδός πρόστυχης αλμύρας.

Ποτέ μια κυρία.

Σε αγκάθινες αγκαλιές γρατζουνάς κάθε βράδυ το κορμί σου.

Μόνη σου ευχαρίστηση η δική τους διασκέδαση.

Κορίτσι των αισθήσεων.. μικρή μου Ασπασία...

Πρέπει να αποδράσεις από τον κόσμο που έφτιαξες και ζεις.

Έχασες και έπαιξες.

Αποδέξου την ήττα των ονείρων σου και βρες καινούρια πιο όμορφα όνειρα να αγαπήσεις, να κυνηγήσεις.

Εκείνα δε στάθηκαν αντάξια των προσδοκιών σου.

Πήγαινε αλλού να τρέξεις ανέμελη..

..μέσα σε φλόγες πάθους αληθινού και όχι πλαστού.

Κάπου αλλού που μπορεί να δουν και να νιώσουν την ψυχή σου.

Και τότε εκεί να μείνεις.


Γιατί η σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα......

Men..!

hahahahahaha!!!


Τον πάω το γάτο!

Ταξιδιάρα! ;-)

Λονδίνο, Άμστερνταμ ή Βερολίνο

έχεις ξεχάσει που ακριβώς θέλεις να πας

όσα και αν έχω δανεικά πια δεν σου δίνω

να κάνεις βόλτες με το magic bus

όσα και αν έχω δανεικά πια δεν σου δίνω

να κάνεις βόλτες με το magic bus

Ταξιδιάρα ψυχή,

και αν θέλω δίπλα σου είναι δύσκολο να μένω,

καιρός να δω την δικιά μου ζωή,

σ'αυτό το ταξίδι δεν θα σε περιμένω.

Γύρισα από τα ταξίδια μου πάλι πίσω στη ρουτίνα και την τρέλα της Αθήνας!

Με προβληματισμούς και προβλήματα να τρέχουν από πίσω μου ουρά... κι εγώ να χαίρομαι την ήττα του καθενός, όταν αδιαφορώ για αυτό!!!

Απορία κοπελιάς: "Οι άντρες τη σήμερον ημέρα φοβούνται να σου την πέσουν για να μη φάνε την απόρριψη στη μούρη. Φοβούνται ακόμα κι όταν εσύ τους την πέφτεις και τους "το δίνεις στο πιάτο", γιατί συναισθηματικά θέλουν να δώσουν πιο πολλά από μια απλή αρπαχτή και δεν θέλουν να πληγωθούν. Ας αποφασίσουν επιτέλους τι θέλουν γιατί εγώ στο τέλος θα γίνω λεσβία και θα έχω και δίκιο!!!"



(παράααακρουση!!!!)

Ταξιδεύω...

Το νου σου, κύριε οδηγέ

γλιστράω στις χειρολαβές

και από το σπίτι της μπροστά όταν περνάς, μην σταματάς

Δεν κατεβαίνω πια εδώ

κι ας ξέρει πως την αγαπώ

Μέσα απ' τα λάθη τα πολλά μαθαίνω πρώτη μου φορά

πως είναι η μοναξιά..

..για να δούμε τι λέει "κάτω απ'τ'αυλάκι"..!!!!

Κάτι από την εφηβεία μου..

μου λείπει η ανεμελιά και η ξεγνοιασιά.. Τώρα έχω περισσότερα πράγματα στο κεφάλι μου από όσα έχουν οι γονείς μου!

Έλεος!

God show little mercy!

Από το πρωί τραγουδάω τραγούδια από τα παλιά κι το πιο αντιπροσωπευτικό της ηλικίας των 15-16 μου ειναι φυσικά Britney και Backstreet Boys!!!

ΥΓ: απόφαση ζωής-θα δουλεύω όλη την εβδομάδα σφίγγοντας τα δόντια, για 2,5 μέρες που-σου-κου back to back ξεγνοιασιάς και ό,τι-να'ναι! Ξανά παιδί-έφηβη-τρελιάρα ή ότι άλλο μπορείτε να σκεφτείτε...

Όπως λέει και το τραγούδι I want it that way..!

Δώστε ιδέες (και σώστε) !

Το πήρα απόφαση!

Θέλω να ξεκινήσω να κάνω αλλαγές!

Αισθάνομαι ότι τα βαρέθηκα όλα! Ακόμα κ εμένα!

Αλλά είμαι τόσο μπλοκαρισμένη που πραγματικά δεν ξέρω τι να αλλάξω και πως!

Μερικές αλλαγές που μου έρχονται στο μυαλό είναι οι εξής:

-αλλαγή στο χρώμα/κουρεμα/χτένισμα των μαλλιών μου. (τυπική αλλαγή σε μια γυναίκα!)

-αλλαγή της playlist μου στο mp3. (πείτε καμιά πρόταση για χαρούμενα τραγουδάκια που σου δημιουργούν όμορφα συναισθήματα!)

-να βάψω το δωμάτιό μου. (το έχω κίτρινο βαθύ του ηλιοβασιλέματος. τώρα τι να το κάνω που είμαι και περίεργη και δεν μου αρέσουν και πολλά πολλά χρώματα?)

-αντε και πες παίρνω κ ένα ζευγάρι εκκεντρικά γυαλιά, (μπορώ να βρω κ πιο εκκεντρικά από τα πράσινα Paul Frank μου, αμε!)


Τι άλλο πραγματικά να κάνω????? Έχω στερέψει από ευφάνταστες ιδέες!

Πείτε κ εσείς που το κατέχετε το θέμα τίποτα μπας και μου έρθει έμπνευση!!!



ΥΓ: Είναι ωραίο να ξυπνάς με ειδήσεις που σου δημιουργούν τελεια συναισθήματα και απέραντη χαρά!

Όπως π.χ. η σημερινή ημέρα μου ξεκίνησε μαθαίνοντας ότι είμαι κατά ένα μάθημα πιο κοντά στο πτυχίο!



Ατάκα της εβδομάδας: "Πάρε ό,τι μπορείς να βγάλεις!" (απάντηση στην ερώτηση τι καιρό κάνει εκεί, για να ξέρω τι ρούχα θα πάρω μαζί μου στο ταξίδι..!)

Σαν το ψαράκι πάνω κάτω...!

Νάμα- Το Ψαράκι

Σαν το ψαράκι πάνω κάτω

μέσα στη γυάλα μου γυρνώ

ξαπλώνω ανάσκελα στον πάτο

και κοιτάζω τον αφρό

πως μένουν όλα ίδια κι όμοια

κάθε μέρα που περνά

ας γίνει κάτι να ταράξει

της ζωής μου τα νερά

Έτσι ευχόμουνα την ώρα

που μπήκες στη ζωή μου εσύ

γάτος με πέταλλα και φόρα

μια ζωντανή καταστροφή

είσαι το μάτι του κυκλώνα

και φταις που φτάσαμε ως εδώ

στο λέω,μα τον Ποσειδώνα

δε θέλω να σε ξαναδώ

Σαν το ψαράκι πάνω κάτω

μέσα στη γυάλα μου γυρνώ

πίνω μια θάλασσα άσπρο πάτο

κλαίω έναν ωκεανό

πως 'εγινε να σ'αγαπήσω

να ναυαγήσω στ'ανοιχτά

ας γίνει κάτι να γυρίσω

στα ρηχά μου τα νερά

Αν βγω απ' αυτή την τρικυμμία

σώα και δίχως αμιχή

δεν ξανακάνω πια καμμία

παρακινδυνευμένη ευχή

Θα'θελα να'μουνα γοργόνα

μα ένα ψαράκι είμαι μικρό

και ορκίζομαι στον Ποσειδώνα

δεν θα ξαναερωτευτω ._

Λατρεμένο τραγούδι!!!!!

Τώρα έμαθα.

Μετά από πολλά μαθήματα άρχισα πραγματικά να καταλαβαίνω τι πρέπει και τι δεν πρέπει, ποιοι αξίζουν κ ποιοι όχι.

Έμαθα να λέω όχι.

Έμαθα να βάζω φρένο στον εαυτό μου και να μην κάνω τα χατίρια όλων.

Έμαθα να λέω "δεν αξίζει".

Προσπαθώ πλέον να κάνω μονάχα αυτό που ευχαριστεί εμένα.

Μπορεί ακομα να είμαι στην αρχή, αλλά όντας η αρχή το ήμισυ του παντώς, θεωρώ πως είμαι σε καλό δρόμο.

photo

Η ζωή είναι πολύ μικρή για να αναλωνόμαστε σε πράγματα ανούσια που δεν μας προσφέρουν τίποτα.

Λίγο ακόμα λίγο...

Τόσο δα ακόμη..

Μια στάλα μοναχά καλοκαιριού θέλω..

Ίσα για ένα μπανάκι και μια βόλτα στην παραλία.

Θα'ναι για πάντα αυτή η μικρή στιγμή το καλοκαίρι μου!

Πάμε ολοταχώς μέχρι να βρούμε φως!

Γράμμα χωρισμού!

Αγαπημένε μου,

Αν δε το κατάλαβες, έφυγα. Τα πράγματά μου τα πήρα. Τα πράγματά σου τα έκαψα. Ελπίζω η φωτιά να μην εξαπλώθηκε στο διαμέρισμα της μάνας σου, αν και δεν κατάφερα να βρω έναν ικανοποιητικό λόγο γιατί να μην το κάνει. Ακόμα, λυπάμαι -ειλικρινά- που πασάλειψα τον Ρόμπιν με κόπρανα και φελιζόλ. Είχα πιεί. Σου άφησα πάντως μερικά ρούχα να φορέσεις, αν και καταλαβαίνω ότι θα δυσκολευτείς να τα βγάλεις από την λεκάνη. Συγνώμη. Τα βιβλία σου τα έδωσα για ανακύκλωση. Τα CD ήταν τόσο άθλια που αποφάσισα να τα αφήσω. Τα βινύλια τα χαράκωσα, αλλά, έτσι κι αλλιώς δεν έχεις πλέον πικάπ. Μετά τον τελευταίο μας τσακωμό σκέφτηκα σοβαρά την σχέση μας και κατέληξα στο συμπέρασμα ότι είσαι μεγάλος μ@λ@κας. Έχεις την ευγένεια, την λεπτότητα, την εξυπνάδα και την ευαισθησία ενός πλάσματος που η μοίρα αποφάσισε ότι μπορεί να επιζήσει και χωρίς αυτά. Φυσικά αυτά λένε κάτι και για μένα που έμεινα μαζί σου τους τελευταίους 2 μήνες: Ότι έμενα με ένα μ@λ@κα. Τουλάχιστον το ... τους τελευταίους μήνες ήταν κάτι παραπάνω από ικανοποιητικό. Σε αυτό βoήθησαν οι φίλοι σου. Μην στεναχωριέσαι, θέλω να ξέρεις ότι ο κόσμος είναι γεμάτος από ηλίθιες τσούλες, ικανές να αντέξουν έναν μ@λ@κα σαν κι εσένα. Αρκεί να είσαι ο εαυτός σου. Σαφέστατα αντίο..

PS 1. Ελπίζω να τρως ακόμα τα νύχια σου. Πότισα το γράμμα με ούρα που πήρα απ’το νοσοκομείο. Μην ανησυχείς, η σύφιλη θεραπεύεται. Το ίδιο και οι μύκητες.

PS 2. Όχι όμως και η ηπατίτιδα C.

PS 3. Σε περίπτωση που θα θελήσεις να κάνεις κάτι το ρομαντικό, κουτό και ανώφελο, όπως το να ψάξεις να με βρεις, πρέπει να σου πω ότι τα λεφτά που μου άφησες για να πληρώσω το ενοίκιο τα έδωσα σε δύο Γεωργιανούς (πολύ καλά παιδιά)για να σου σπάσουν τα πόδια. Λυπάμαι αλλά είχα μείνει άφραγκη.

PS 4. Η κυρία Τούλα απ'το 3ο με ρώτησε τι συμβαίνει και της είπα ότι σε συνέλαβε η αστυνομία για παιδεραστία. Καλύτερα να σταματήσεις τα ιδιαίτερα στις κόρες της.

Hope the best for you!!! (χνιε χνιε χνιε χνιε!)

αντιγράφω από angela's pinky world

Βρίσκομαι..

Υπό τους ήχους απαλής μουσικής, ταξιδιάρας, βρίσκομαι να με ακινητοποιούν οι αναμνήσεις, να με απορροφάει η σκέψη, να με μουδιάζει η επιθυμία....

Να με ταράζει το παρόν, να με αποστασιοποιεί το παρελθόν και να με προβληματίζει το μέλλον..

Να με παγώνει το μετέωρο βήμα, να με ζεσταίνει μια καλή κουβέντα..

Ένα ανέμελο χάδι να μου δίνει ζωή και μια σιωπή να μου την αφαιρεί.

Ακαταλαβίστικοι ήχοι αρθρώνουν λέξεις μέσα στο μυαλό μου.

Γέλιο, χαρά, προβληματισμός και ύστερα η αλήθεια μπροστά μου.

Και ύστερα η βροχή..

Και ύστερα η λιακάδα.

Ως Μικρό Παίζω κι εγώ!!!

Η γλυκιά Ατακτούλα και το τρελό Σκουλήκιον με προσκάλεσαν πριν κάτι μέεεερες για ένα πολύυυ γλυκό παιχνιδάκι!!! Τους ευχαριστώ και τους ζητώ συγγνώμη φυσικά για την καθυστέρηση, αλλά ένεκα η εξεταστική.. τι να λέμε..!

Λοιπόν το παιχνιδάκι είναι το εξής απλό.. να γράψω "10 πράγματα που αγαπώ"!

Τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά τελικά όσο δείχνουν!!!

Μετά από ώριμη όμως σκέψη κατέληξα στα εξής αντιπροσωπευτικά 10:

1. (δυστυχώς) τα γλυκά!

2. τη σχολή μου! (όχι απλή αγάπη... λατρεία που φτάνει στα όρια της τρέλας!! Απορώ με εμένα.. όταν πάρω πτυχίο.. πως θα το αντέξω να μην είμαι εκεί?!?)

3. την επιστήμη μου! (δεν θα την άλλαζα που να με πληρώνανε εκατομμύρια!!! I was born to do that!)

4. τα όμορφα πράγματα! (είτε είναι ένα ωραίο αντικείμενο, ένα ωραίο ρούχο, ένα κόσμημα! αλλά πάντα με γούστο και ομορφιά!)

5. το χρώμα ροζ- φουξια! (ναι το ξέρω.. δεν θα το μαντεύατε ποτε!!! χιχιχι! θα μπορούσα άνετα να ζω στον κόσμο της Barbie!!!)

6. τα ισπανικά! (si si por supuesto!)

7. τους φίλους μου! (ο αύξων αριθμός κατάταξής τους δε σημαίνει ότι έχω πιο πάνω τα γλυκά από αυτούς!!!)

8. τα αυτοκίνητα! (ιδιαίτερα τα γρήγορα, διθέσια κάμπριο!!!)

9. τον ηθοποιό του Kyle XY (Matt Dallas)!

10. τη θάλασσα...!!! (δεν μπορώ να είμαι μακριά της σε καμία εποχή του χρόνου!)

Αυτάαααα!!!!

Η εξεταστική τελείωσε, σε γενικές γραμμές καλά, αλλά με μια απώλεια του πιο σημαντικού μαθήματος να μου αφήνει πικρία στο τέλος της.. αλλά εμείς να μαστε καλά και κάποια στιγμή θα το παρουμε και το πτυχίο!!!

I spread love to everyone!!!!!

Little UPDATE!

H darling Reaction με προσκάλεσε και στο αντίθετό του (που μεταξύ μας το βρήκα πιο ενδιαφέρον!) παιχνιδάκι!

"10 πράγματα που μισώ"

1. το να περιμένω σε ουρές. (στην τράπεζα, στη γραμματεία της σχολής κλπ)

2. το να εχω παρε-δώσε με τις ελληνικές δημόσιες υπηρεσίες. (βγάζω σπυράκια από την προηγούμενη!)

3. το ότι η σοκολάτα παχαίνει.

4. το ότι οι επιλογές των άλλων πολύ συχνά έχουν άμεσο αντίκτυπο σε εμάς. (και να πεις ότι φταις, να πληρώσεις. άμα δεν φταις όμως γιατί???)

5. τις κατσαρίδες. (μπλιαξ!)

6. τα χαλασμένα φαγητά. (μυρίζουν απαίσια και σου χαλάνε και τη διάθεση!)

7. την αδικία.

8. το ψέμα.

9. τη μαλακία.

10. τη φτήνια και την τσιγκουνιά.

:-) :-D